Een 77-jarige Assenaar heeft zijn vrouw lange tijd opgesloten in huis. Hiermee heeft hij zich volgens de rechtbank schuldig gemaakt aan vrijheidsberoving. Dit begon in 2009, maar pas in 2021 deed de vrouw aangifte tegen haar bejaarde partner. Sindsdien zijn zij ook niet meer samen. De man is schuldig bevonden, maar krijg geen straf opgelegd. Dit meldt het Dagblad van het Noorden.
In 2009 kwam de vrouw thuis na revalidatie van een hersenbloeding. Ze is blijvend verlamd aan de linkerzijde van haar lichaam. Eenmaal thuis begon haar man haar op te sluiten door alle deuren van het huis op slot te doen en haar sleutels af te nemen. Hij beschuldigde haar van het in huis halen van mannen en daarom sloot hij haar op. Ook als de man niet thuis was, gingen alle deuren op slot. In de laatste periode van haar vrijheidsberoving verbood hij haar familie om langs te komen.
Overbelasting in de mantelzorg
Uit medische gegevens blijkt dat de huisarts in 2016 al waarschuwde voor een overbelasting in de mantelzorg. De man én vrouw vertoonden bovendien zorgmijdend gedrag. Destijds was al duidelijk dat de man alle sloten van het huis had vervangen, waardoor het slachtoffer het huis niet uit kon. Eenzelfde verklaring is afgelegd door het nichtje van de vrouw. De verdachte zou stemmingswisselingen hebben en naar gedrag vertonen richting haar tante. Toen zij in april 2021 wilde langskomen, werd de toegang haar ontzegd. Ook bleef de man hele dagen weg en had de vrouw in de tussentijd geen toegang tot een telefoon of computer.
Vrijheidsberoving bewezen, maar geen strafoplegging
Volgens de rechtbank is het bewezen dat de man zijn partner van haar vrijheid had beroofd. Hij is hier dus schuldig aan bevonden, maar wordt hier niet voor gestraft. “Het handelen van verdachte lijkt, zo verklaren zijn familieleden, enerzijds voort te komen uit een vorm van onmacht en anderzijds uit psychische problemen. Meerdere familieleden verklaren over symptomen die doen denken aan wanen.” De verdachte komt volgens de reclassering over als verward en vergeetachtig en wordt als verminderd toerekeningsvatbaar gezien.
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
