Of ik nog last heb van de naweeën door de coronapandemie?

Minister, daar heb ik veel van geleerd, namelijk hoe snel mensen gemanipuleerd kunnen worden om elkaar te veroordelen en hoe vriendschappen die deel van het leven waren, stuk liepen.
Of het beeld van mijn vader die voor een raam vanuit het verpleeghuis waar hij woonde, naar mijn moeder zwaaide en daar werkelijk niets van begreep. Hoe hij en zijn medebewoners achteruit holden en in die periode het leven lieten van eenzaamheid.

Wat dat met mij heeft gedaan? Heeft u even, minister?

Hulpvraag

Dan de vraag of ik hulp nodig heb bij mijn studie en of school mij daarin begeleid?

Nee, ik heb geen hulp nodig, ik heb een doel en dat doel streef ik na door wéér keihard te studeren.
Al had ik mij voorgenomen om het wat rustiger aan te doen na mijn opleiding tot verzorgende.
Maar ik merk dat de passie en gedrevenheid in mij niet te stoppen is en ik geniet van alle nieuwe kennis die ik op mag zuigen.

Hoe staan je ouders er financieel voor, kunnen ze jouw studiekosten aan?

Nou minister, mijn vader is helaas overleden, maar ik ben gezegend met een redelijk fitte gezonde moeder van 84 waar ik dankbaar voor ben dat ik haar nog in mijn nabijheid mag hebben.
Hoe het met de financiën van mijn moeder staat, is in mijn geval niet relevant voor u om te weten.

Wel hoe het met mijn financiën gaat misschien?
Ik heb keihard gewerkt door opleidingen te doen, om een leuk salaris te verdienen waardoor ik nu wat meer lucht heb en mijn boodschapjes kan doen, auto voor de deur heb staan en voor het eerst na 10 jaar weer op vakantie ga. Naar een schrijfcursus welteverstaan, in een mooie omgeving, waar ik les ga krijgen van een heuse schrijfster die al meerdere boeken op haar naam heeft staan.

Tja, dit studentje van 57 houdt er namelijk van om zich te blijven ontwikkelen.
Financieel nog wat meer ruimte zou wenselijk zijn en daar werk ik dan ook weer hard voor. De opleiding tot verpleegkundige zorgt voor meer kennis en na het diplomeren weer een stapje hoger in salaris.

Mentaal welzijn

Hoe gaat het mentaal met mij?

Hmm, ik moest mij weer even verzetten, was even mijn motivatie kwijt omdat ik net in januari officieel geslaagd ben voor verzorgende IG en begeleider specifieke doelgroepen. In februari startte ik aan de opleiding tot verpleegkundige en dat was best even pittig.

Wéér al mijn vrije tijd in huiswerk stoppen, weer het sociale leven op een laag pitje zetten.
Maar nu ik na enkele maanden al merk dat mijn kennis is vergroot en ik heel anders naar mijn bewoners en hun aandoeningen kijk, vergroot dat mijn motivatie weer.

Ik merk dat ik aan het klinisch redeneren sla als een van hen ander gedrag vertoond, of anders ruikt, een andere huidskleur krijgt of verandering in urine of  ontlasting.

Alle radertjes in mijn hoofd gaan dan draaien en ik ga op onderzoek uit naar een achterliggende oorzaak.
Nog leuker om het samen te doen met nog twee collega’s die ook weer de schoolboeken zijn ingedoken.
Samen sparren en bedenken wat er aan de hand zou kunnen zijn en vanuit daar actie ondernemen.

Enquête voor zij- instromers

De vragen die ik graag had willen beantwoorden, staan helaas niet in de enquête.
Ik denk trouwens dat er een hele nieuwe enquête zou moeten komen voor zij- instromers zoals ik.
Volgens mij is dat best de moeite waard, want ik ben echt niet de enige.

Ook nu weer heb ik medestudenten in mijn klas die later in het vak van zorg en welzijn terecht zijn gekomen.
De meesten zijn al moeder en combineren de best wel pittige opleiding tot verpleegkundige naast het runnen van hun gezin, huishouden en sociale leven.

Zelf ben ik zelfs al oma en ook daar ben ik niet de enige van in mijn klas.
Voor ons zouden de vragen er dus heel anders uit moeten zien.

Voorbeeld; wat vind je van de vakken die worden gegeven?
Nou, die reguliere vakken als Nederlands, rekenen,  Engels en keuzevakken, daar zit ik niet meer op te wachten.
Laat mij de kostbare tijd gebruiken voor beroeps gerelateerde vakken zoals anatomie, fysiologie, methodisch werken, verpleegtechnische handelingen en verpleegkundig rekenen.
Ik denk dat er veel meer zij- instromers zich zouden aanmelden als de reguliere vakken voor deze categorie studenten zouden worden geschrapt.

Kopje koffie

Zoals elk verslag eindigt ook deze blog met een conclusie en een reflectie.
Minister, het gaat eigenlijk heel goed met mij, ik ben weer gedreven in mijn studie en kijk uit naar de eerste toetsen om te ontdekken of alle leerstof ook daadwerkelijk in mijn brein is opgeslagen.
Lief dat u het vraagt en mocht u ooit met mij een kopje koffie willen drinken, dan kan ik u misschien helpen om het mooie werk wat ik doe, aantrekkelijker te maken voor mensen die al bakken levenservaring hebben en overwegen om in de wereld van de zorg te stappen.
En hen dan zo te motiveren, dat ze een doel voor ogen krijgen en klaar gestoomd willen worden om daadwerkelijk de zorg in te gaan. We kunnen er nog genoeg verwelkomen.

Ik heb er nog geen minuut spijt van gehad en zie over het algemeen de leuke aspecten van ons vak en voor de minder leuke ga ik op zoek naar een oplossing.
Dat is dan weer een mooie uitdaging.
Ik ben dus een tevreden leerling verpleegkundige.

Door: Nationale Zorggids / Willeke Schilder