Dit soort problemen vragen om nader onderzoek. Nadat we gesproken hadden over de dingen waar hij op zijn werk tegenaan liep, kon hij weer even vooruit. Ik had echter ook iets gelezen in zijn intakeformulier over een pestverleden en ik weet dat mensen met een pestverleden gevoeliger zijn voor kritiek, afwijzing en al snel een gevoel van buitengesloten te worden, kunnen ervaren. Een pestverleden kan leiden tot perfectionisme. Immers wil je voorkomen dat je fouten maakt waar anderen je op kunnen ‘pakken’. Je staat eigenlijk voortdurend op scherp.

Afrekenen met dat pestverleden

Voorzichtig stelde ik voor om voor eens en voor altijd af te rekenen met dat pestverleden. In eerste instantie vond hij dat wel heel spannend. Hij vroeg zich af of dit wel nodig was. Als counselor heb ik geleerd het tempo van de cliënt te respecteren en als iemand ergens (nog) niet aan wilt dan laat ik het daarbij. Meer dan aanbieden kan ik niet. Ik bepaal niet voor een ander waar hij of zij aan wil werken. Dat ligt bij de persoon zelf.

EMDR

Een aantal maanden later nam hij weer contact op. Of we alsnog EMDR konden doen? We bespraken zijn wens voor EMDR. Een methodiek die ik altijd de ‘shortcut methode’ noem. Waarom? Omdat je rechtstreeks op de hersenen werkt terwijl je bezig bent om oude pijn en triggers te neutraliseren. Je wist niet de herinnering uit maar je haalt er wel de spanning af. Moeilijk uit te leggen aan een leek maar het werkt doorgaans erg doeltreffend. Ik gaf hem een thuisopdracht waarbij hij zijn drie meest moeilijke herinneringen moest beschrijven. Van daaruit mocht hij een keuze maken aan welke we het eerst zouden beginnen.

We begonnen met de een na moeilijkste... dacht hij. In 25 minuten was deze nare herinnering helemaal spanningsvrij. Verbaasd stond hij op en enigszins ongelovig zei hij: “Raar zeg dat zo’n lampje dat kan doen?!” (Ik werk meestal met een lamp bij EMDR). Hij kon zich niet voorstellen dat het al voorbij was.

Ander gevoel

Vandaag zag ik hem weer. "Hoe gaat het?", vroeg ik hem. Hij glimlachte en had een beetje hoofdpijn gehad de volgende dag maar dat was snel weggetrokken. Na vier dagen had hij zich ‘anders’ gevoeld. Hij kon het niet goed omschrijven. Hij voelde zich ‘lichter’ alsof het allemaal niet meer zo ‘zwaar’ voelde. Hij had zich onbezorgder, vrolijker gevoeld. Meer ontspannen in gezelschap en meer ontspannen over zichzelf en hoe hij naar zichzelf keek. We zouden vandaag de moeilijkste ervaring aanpakken en we gingen voor de lamp zitten. Ik haalde het protocolblad erbij en begon hem uit te vragen, maar al snel bleek dat de positieve gedachten waar voor hem waren. En de negatieve gedachten over hemzelf lagen duidelijk in de verleden tijd. Ze hadden geen vat meer op het heden.

Geen enkele spanning 

Ik probeerde het nog een keer en bracht hem terug bij de moeilijke pijnlijke herinnering. Hij kijkt me aan en zegt: "Weet je...ik kan dit gewoon vertellen nu, terwijl toen ik het vorige keer opschreef had ik er heel erg moeite mee. Alleen de gedachte er aan was al pijnlijk en spannend. Er over praten was enorm beladen." Hij was minstens net zo verbaasd als de vorige keer. "Ik herinner het me wel maar ik kan het gewoon vertellen... ik voel er geen enkele spanning meer bij? Hoe kan dat?" Ik kon niets anders constateren dan dat de eerste EMDR-sessie kennelijk de andere gelijksoortige ervaring uit zijn pestverleden, meteen had meegenomen. Ook deze ervaring was ontdaan van de spanning en stress. Ontdaan van de heftige en negatieve emotie. De herinnering was er wel en kon goed verteld worden maar er kwam geen lading meer bij. Hij voelde zich sterk en goed zoals hij was.

We hebben het traject afgesloten. Het was goed zo...het pesten in zijn hoofd was eindelijk opgehouden.

© Nationale Zorggids / Jolande Rommens-Musquetier