Vorige week gaf ik een training bij een zorgcentrum. We hadden het over tijd voor jezelf. Nu weet ik inmiddels dat in vrouwengroepen in de zorg er altijd veel vrouwen bij zijn die geen tijd voor zichzelf hebben. Na het werk wacht thuis de zorg voor manlief en kinderen en soms nog ouders of schoonouders en het eten en de was en nou ja... noem maar op. Het zijn meestal ook de mantelzorgers die altijd klaar staan. Vaak worden ze gebeld door deze of gene om ergens mee te komen helpen op hun vrije dag. Dan durven ze geen nee te zeggen. Hoezo geen nee zeggen? "Omdat ze dan denken dat ik egoïstisch ben en dan krijg ik een schuldgevoel!" is het antwoord.
Door Marja Ruijterman
Ik vroeg de vrouwen om in ieder geval één uur per dag voor zichzelf te nemen en daarin te doen wat ze maar willen. Eerst werd er verbijsterd gereageerd: "Dat lukt me niet, waar moet ik het vandaan halen?" "Manlief en de kinderen hebben ook tijd voor zichzelf en waarom jij niet? Je bent gelijkwaardig en niets minder." Dan keken ze me verbijsterd aan en knikten bedachtzaam. Een aantal begonnen te glimmen en allemaal beloofden ze het voor volgende week voor elkaar te hebben. De volgende keer vroeg ik ze een middag per week voor zichzelf te nemen. Echt: het lukt altijd!
Een ander probleem van de vrouwen is de slapeloze nacht. Woelen en ongerustheid over morgen want dan ben ik te vermoeid en verdikkeme ik moet slapen! Die weerstand maakt het alleen maar erger. Heb je een slapeloze nacht: bedenk hoe heerlijk langzaam de tijd gaat. Het is drie uur en je hebt nog tot zeven uur om zo lekker wat te liggen. Je hoeft niets en kunt de mooiste en interessantste gedachten denken die je maar wil. Neem je leven eens door of denk aan iemand waar je veel van houdt of aan een plek waar je graag bent. Maak bewust een keuze. Voel je adem door je lichaam trekken. Denk: 'Oh, wat heerlijk dat ik zoveel tijd heb, overdag gaat het zo snel en heb ik nergens tijd voor en nu gaat het zo heerlijk langzaam. Ik heb zeeën van tijd.'
Van de week sprak ik een verzorgster die worstelt met slapeloze nachten. Nadat we dit besproken hadden zei ze: "Verhip zo heb ik het nooit bekeken, ik kan niet wachten tot ik weer wakker lig!"
Leven met het idee oneindige tijd te hebben: Een koninkrijk aan Tijd. Wat een rijkdom!
© Nationale Zorggids / Marja Ruijterman
