Het onderzoek werd geleid door Oregon Health and Science University, waarbij wetenschappers uit meerdere landen samenwerkten. Bij het inbrengen van het zaad in de eicel, werd ook een soort schaartje ingebracht in de vorm van een specifiek eiwit. Dit is de basis van de zogenoemde CRISPR-techniek, waardoor het mogelijk wordt om een stukje dna af te knippen waar de specifieke mutatie zich in bevindt. De streng dna repareert zichzelf vervolgens met de gezonde streng van de eicel als voorbeeld. Het zaad had in dit specifieke geval een gen dat de hartziekte veroorzaakt. Door dit weg te knippen, werd de kans op een embryo met het gendefect een stuk kleiner. 

“Als we een van de embryo’s zouden terugplaatsen in de baarmoeder, zou dat waarschijnlijk een gezond kind opleveren”, zegt Sjoerd Repping, hoogleraar humane voortplantingsbiologie aan het Academisch Medisch Centrum. Echter stellen de wetenschappers wel dat men zich moet afvragen wat ethisch wenselijk is. Het uitbannen van ernstige erfelijke ziektes wordt hierdoor mogelijk, maar de vrees is dat er hiermee ook vraag komt naar andere, niet medische aanpassingen van de embryo.

In Amerika is het toegestaan om embryo’s te kweken voor dit soort wetenschappelijk onderzoek. In Nederland is dit nog niet het geval. Ook mochten de bevruchtte embryo’s slechts vijf dagen in het laboratorium blijven en werden deze niet teruggeplaatst in een baarmoeder. Dit is nog niet toegestaan, hoewel sommige landen geen wetten hebben rondom dit thema en daar wel mogelijkheden zouden kunnen liggen.

Door: Redactie Nationale Zorggids