Helaas verloop het diagnosticeren van een jong kind op het moment nog erg stroef, zeker bij het stellen van psychiatrische stoornissen. Hierbij heerst nog de angst voor stempels of labels die jonge kinderen kunnen krijgen bij het diagnosticeren. Aan de andere kant is er ook sprake van onderdiagnostiek.

Te vroeg een diagnose

Door ondersignalering missen ouders en kinderen mogelijk de kans op extra ondersteuning krijgen die zij nodig hebben voor het goed functioneren, wat nadelig kan zijn voor de algemene mentale gezondheid.

Toch is het ook belangrijk om op overdiagnose te letten, waarbij normale variatie in de ontwikkeling en gedrag bij jonge kinderen groter is dan bij oudere kinderen. Kinderen kunnen namelijk onnodig gediagnosticeerd worden door een afname in tolerantie voor afwijkend gedrag in combinatie met een toename in werk- en prestatiedruk. Het onterecht een bepaalde label krijgen kan slecht uitpakken voor kinderen, zeker wanneer als het zelfvertrouwen daardoor daalt.

Kinderopvang

Om hier verstandig mee om te gaan is het belangrijk voor medewerkers in de kinderopvang om zorgvuldig en met een open blik te kijken naar de ontwikkeling, interactie en het gedrag van jonge kinderen. Hierbij is het van belang om een open gesprek te houden met collega’s en ouders, waarbij het gesprek concreet en begrijpelijk gehouden wordt. Goede communicatie is belangrijk voor ouders om het gevoel te krijgen dat er echt naar hun kind gekeken en geluisterd wordt. Ook moet er geen officiële diagnose gesteld worden zonder iemand die daarvoor is opgeleid.

De kinderopvang is niet alleen belangrijk bij vroegsignalering, maar ook voor het creëren van een goede en veilige leeromgeving waar jonge kinderen kunnen oefenen en de kans krijgen om zich persoonlijk te ontwikkelen.

Door: Nationale Zorggids