Voormalig minister Schippers heeft fampridine in 2016 voorwaardelijk tot het basispakket toegelaten. Het idee hierachter is dat je dan gegevens kunt verzamelen over het gebruik van een geneesmiddel in de praktijk, en dat dit kan helpen om een definitief besluit te nemen over toelating tot het basispakket.

Uit onderzoek blijkt nu echter dat fampridine niet bewezen beter is dan de beste ondersteunende zorg. Uit de resultaten blijkt onder meer dat van de tien patiënten die fampridine gebruiken, er ongeveer vier reageren op het middel, maar drie daarvan zouden die respons ook hebben als ze een placebo gebruikten. Terwijl de veronderstelling is dat patiënten met multiple sclerose die nog niet in een rolstoel zitten, fampridine kunnen gebruiken om minder beperking te ervaren bij het lopen.

Het Zorginstituut heeft fampridine in 2012 al beoordeeld en adviseerde de minister van volksgezondheid toen om het middel niet op te nemen in het basispakket, omdat de effectiviteit niet was aangetoond. Toen bleek ook dat fampridine voor MS-patiënten niet of nauwelijks verbetering geeft ten opzichte van een placebo. Fampridine heeft overigens geen effect op het onderliggende ziekteproces van de MS zelf.

Multiple sclerose (MS) is een op den duur invaliderende, neurologische aandoening met een sterk wisselend beloop, waarbij het immuunsysteem zich richt tegen het eigen centrale zenuwstelsel. Moeite met lopen is een prominente manifestatie van MS. De gebruikelijke behandeling van loopproblemen bij MS is symptomatisch en bestaat meestal uit fysiotherapie of oefentherapie en psychologische begeleiding. Op basis van de gegevens van de fabrikant is de schatting dat er nu ongeveer 1.965 patiënten worden behandeld met fampridine. Wanneer fampridine blijvend deel zou uitmaken van het basispakket, zou dit gepaard gaan met uitgaven variërend tussen ruim 7 miljoen euro en ongeveer 20 miljoen euro per jaar. 

Door: Redactie Nationale Zorggids