Volgens de UvA-onderzoekers Irena Veringa en Esther de Bruin is een beetje angst voor de bevalling normaal; vrouwen weten niet wat hun precies te wachten staat en hoe hun lichaam zal reageren. Een normale dosis angst zorgt ervoor dat de vrouw alert is en met een gezonde spanning toeleeft naar het moment van de bevalling. Een deel van de vrouwen is echter zo bang dat deze angst kan leiden tot verminderde groei van het kind, een overmatige aanmaak van het stresshormoon cortisol bij de moeder, een verhoogd risico op vroeggeboorte, een langdurige bevalling met complicaties, meer kans op een postnatale depressie en problemen bij het geven van borstvoeding.

Volgens onderzoeker Veringa vragen veel aanstaande overmatig angstige moeders van tevoren al naar de mogelijkheden van medische ingrepen zoals een keizersnede, ruggenprik of een inleiding. 'Eigenlijk zijn die vragen alleen maar een bevestiging van hun angst – ze hebben nog steeds het gevoel dat ze de bevalling niet aankunnen. Wij vermoeden dat deze vrouwen vragen om deze interventies om hun eigen stress te verlagen. Het is een kortetermijnoplossing, die niet zonder risico's is. Er wordt niets met hun angst(en) gedaan. Deze vrouwen kunnen gewoon niet anders dan wat ze het meeste vrezen te vermijden', aldus Veringa.

Mogelijk zijn deze vrouwen gebaat bij een interventie die gericht is op het verminderen van angst en stress. Onderzoeker De Bruin: 'Interventies gebaseerd op aandachtstrainingen blijken bij diverse doelgroepen een groot effect te hebben op de reductie van pijn, angst en stress. Wij willen graag wetenschappelijk onderzoeken of deze methode ook werkt bij bovenmatig angstige zwangere vrouwen.' Daarnaast moet de angst beter bespreekbaar worden gemaakt. 'Onze voornaamste zorg is dat er goede zorg komt voor vrouwen die overmatig angstig zijn voor hun bevalling en het jonge ouderschap, dat we angst voor de bevalling en het jonge ouderschap uit het taboesfeer halen. Daarvoor is het probleem te ernstig en de gevolgen te groot.'

© Nationale Zorggids