De herinvoering van de inkomensafhankelijke eigen bijdrage Wmo en verlaging van de jonggehandicaptenkorting raken mensen met een beperking rechtstreeks in hun beschikbare inkomen en bestaanszekerheid. Uit de schaduwrapportage naar de uitvoering van het VN-verdrag Handicap blijkt, evenals uit Ieder(in)'s onderzoek naar de stapeling van zorgkosten, dat mensen met een beperking of chronische aandoening nu al een achterstandspositie hebben. In het coalitieakkoord staat dat het kabinet de stapeling van eigen bijdragen wil tegengaan.

 

Maar met de voorstellen uit de Voorjaarsnota gebeurt juist het omgekeerde, waardoor mensen met een beperking nog meer geld moeten uitgeven aan zorg. Ieder(in) vindt dat mensen met een beperking of chronische aandoening moeten worden ontzien in deze bezuinigingen, en dat hun inkomen en bestaanszekerheid structureel verbeterd moeten worden. Met als doel dat hun positie meer gelijk wordt aan die van mensen zonder beperking.

Ieder(in) is teleurgesteld dat het kabinet kiest voor het schrappen van het abonnementstarief, dat was bedoeld om de stapeling van zorgkosten tegen te gaan. Met het nieuwe voorstel neemt de stapeling van zorgkosten voor mensen die gebruik maken van Wmo-voorzieningen toe in plaats van af. Nu betaalt iedereen een vast bedrag per maand, het abonnementstarief. Afschaffing van dit abonnementstarief, zonder maatregelen om stapeling van zorgkosten te voorkomen, zal leiden tot verzwaring van lasten voor de groep mensen met een hoog zorggebruik.

 

De stapeling van zorgkosten is voor veel mensen met een levenslange beperking of chronische ziekte nu al een groot probleem. Het koppelen van een eigen bijdrage aan de hoogte van het inkomen zet de bestaanszekerheid van deze groep verder onder druk.

 

Ook kan dit ertoe leiden dat mensen die gemeentelijke Wmo-voorzieningen nodig hebben, zoals begeleiding, dagbesteding en huishoudelijke hulp, meer zorg gaan mijden of verder in de financiële problemen komen. Tenslotte verslechtert herinvoering van de inkomensafhankelijke bijdrage hun participatie en kwaliteit van leven. Een achteruitgang van de inkomenspositie van mensen met een beperking is in strijd met het VN-Verdrag Handicap.

De andere maatregel die Ieder(in) zorgen baart, is de voorgenomen verlaging van de jonggehandicaptenkorting. In de voorjaarsnota staat weliswaar dat de voorgenomen halvering van de jonggehandicaptenkorting niet wordt ingevoerd. Maar het bedrag wordt wel 15 procent lager.

Het kabinet gaat de contracteerruimte in de Wlz met 40 miljoen per jaar verhogen, zodat zorgkantoren de vergoeding voor de geleverde gehandicaptenzorg kunnen verhogen. Ieder(in) is blij dat er erkenning is voor het vraagstuk en dat er extra geld beschikbaar komt. Dit geld is een goede stap vooruit, zodat mensen met complexe zorgbehoeften de zorg en ondersteuning kunnen krijgen die zij nodig hebben, zonder dat zij hiervoor zelf de rekening moeten betalen. Het is van belang dat het extra te besteden geld zorg en ondersteuning oplevert die aansluit bij de individuele behoeften en wensen van de persoon. En dat er voldoende ruimte is voor maatwerk en persoonlijke aandacht.

Maar een hoger budget is niet de enige oplossing. Er moet ook gekeken worden naar de langere termijn. De zorg en ondersteuning moet beter georganiseerd worden en toegankelijker worden gemaakt voor mensen met een complexe zorgvraag. Het is belangrijk dat deze groep mensen toegang heeft en houdt tot zorgprofessionals met de juiste expertise, en dat er voldoende tijd en aandacht is voor hun zorgvraag.

 

Daarnaast pleiten wij voor meer samenwerking tussen verschillende zorgverleners, en tussen zorgverleners en patiëntenorganisaties. Ook is het belangrijk dat er voldoende mogelijkheden zijn voor mantelzorgers en vrijwilligers om ondersteuning te krijgen bij de zorg en ondersteuning die zij bieden aan mensen met complexe zorgbehoeften.