Gezondheidscentra die vacatures uitzetten moeten soms maanden wachten op een collega die het team wil versterken. Een burn-out is ook niet ongewoon, laten de bezorgde artsen weten. Bijna alle centra hebben ten minste twee thuiszittende huisartsen omdat ze totaal zijn opgebrand.

“Nieuwe artsen gaan liever elders aan de slag. De artsen die blijven, krijgen het nog zwaarder. Dat is weer slecht voor het imago van het vaak, en dus voor het werven van nieuwe collega’s”, vreest Anoeska Mosterdijk, directeur van InEen. Op sommige plekken hebben zorgverzekeraars besloten om zich bezig te houden met het werven van huisartsen voor gezondheidscentra.

Huisartsen in achterstandswijken hebben te maken met tientallen verschillende nationaliteiten, waarvan niet iedereen de Nederlandse taal spreekt. Patiënten zijn vaker ziek en hebben vaak meerdere problemen. Het is dus van groot belang dat er voldoende huisartsen zijn die tijd kunnen vrijmaken voor alle patiënten. Sommige achterstandswijken krijgen een extra subsidie, maar andere wijken helemaal niet. En dat is ook een deel van het probleem, zegt de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV). 

Hoewel er vanaf 2018 10 miljoen euro extra bijkomt voor de huisartsenzorg, is dat nog lang niet genoeg om de problemen in achterstandsgebieden op te lossen. Bovendien grijpen de huiartsen in deze wijken vaak naast de huisartsenvergoeding voor ouderen. Er is een regeling waardoor huisartsen voor 65 tot 75-plussers extra geld krijgen en nog meer voor mensen van 85 jaar ouder. Ouderdomsziekten komen in achterstandsgebieden eerder voor en overlijden mensen er gemiddeld zeven jaar eerder dan elders.

“Daarbovenop willen verzekeraars kosten van gezondheidscentra beteugelen, waar veel huisartsen in achterstandswijken werken. Die centra ontlasten een huisarts met regelwerk. We vrezen dat ook dit de werkdruk verhoogt”, aldus Mosterdijk. 

Door: Redactie Nationale Zorggids