De klacht van de ouders dat het UMCG niet genoeg heeft onderzocht of er sprake was van een calamiteit, is door de Ombudsman gegrond verklaard. Zo is er vanuit de calamiteitencommissie geen gesprek geweest met de ouders van de 25-jarige vrouw of de betrokken medisch specialisten. Ook is het medisch dossier van de vrouw er niet bijgehaald. De ombudsman weet niet of er daadwerkelijk sprake was van een calamiteit, maar het rapport gaat er met name over dat dit onderzocht had moeten worden.

Pulmonale hypertensie

Volgens het UMCG gaat het niet om een calamiteit. Eind 2017 belandt de vrouw met pulmonale hypertensie in het ziekenhuis. Zij krijgt hiervoor een centraal veneuze katheter. De aios poogt twee keer de huid aan de prikken, maar slaagt hier niet in. De anesthesioloog uiteindelijk wel. Een operatie volgt en na afloop krijgt ze een hartstilstand, pneumothorax en ontstaan interne bloedingen. Vier dagen erna sterft ze aan de gevolgen daarvan. De interne calamiteitencommissie spreekt van een complicatie, maar de ouders noemen het een calamiteit. Reden hiervoor is de onervaren aios die niet kon prikken en de ingreep die in principe niet gevaarlijk had moeten zijn.

Aansprakelijkheid erkend

De ouders maakten een melding van een calamiteit bij de Inspectie Gezondheidzorg en Jeugd (IGJ), die op haar beurt wilde dat het UMCG de situatie nogmaals zou onderzoeken. Ook moest de familie hierbij betrokken worden. Resultaten van dit onderzoek leveren geen andere conclusie op: het UMCG is nog steeds van mening dat het om een complicatie gaat. Wel erkent het ziekenhuis aansprakelijkheid voor het overlijden van de vrouw. De familie krijgt een schadevergoeding aangeboden.

Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky