Cliëntenbelangenorganisaties, beroepsverenigingen, de Nederlandse ggz, Zorgverzekeraars Nederland en de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) hebben het zorgprestatiemodel ontwikkeld om iets te doen aan de lange wachttijden. De zorgvraagtypering is onlosmakelijk verbonden met dit nieuwe bekostigingsmodel. Om deze zorgvraagtypering verder te ontwikkelen, vraagt de NZa eenmalig de gegevens op van de HoNOS+vragenlijst die behandelaren invullen voor of tijdens de behandeling.

Gepseudonimiseerd

Zorgverleners zijn verplicht om informatie te delen over bijvoorbeeld suïcidale gedachten, verslavingen of seksuele problemen. Hoewel deze gegevens voorzien zijn van pseudoniem, bestaat het risico dat patiënten bij koppeling met andere databases geïdentificeerd kunnen worden. Hoewel de NZa heeft toegezegd dit te voorkomen, heeft de ggz grote zorgen hierover, vooral als databanken worden gehackt. De coalitie noemt de gegevensverzameling onrechtmatig omdat er sprake zou zijn van ’ongerichte surveillance’ van burgers en schending van het recht op privacy.

Kortere wachtlijsten

Er zijn dus flink wat bezwaren vanuit het veld, maar desondanks is de NZa op 1 juli gestart met de gegevensverzameling. De toezichthouder stelt dat er veel informatie nodig is voor het trainen van een algoritme dat de zorgvraag beter kan voorspellen. Dit moet leiden tot kortere wachtlijsten en voorrang voor de meest kwetsbare patiënten in de ggz.

Zorgverleners die geen informatie willen delen met de NZa, kunnen een boete krijgen. Patiënten kunnen wel via de formele weg bij hun zorgverlener aangegeven dat die geen informatie mag delen met de zorgtoezichthouder, maar verzekeraars zouden moeilijk doen bij praktijken waar te veel patiënten dit aangeven. “Je voelt je als zorgverlener aan alle kanten onder druk gezet”, zegt psychiater Cobie Groenendijk.

Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky