Amerikaanse onderzoekers voerden een longitudinale studie uit waarbij 165 personen gevolgd werden. De onderzoekers volgenden de personen vanaf het moment dat ze vier maanden oud waren totdat ze adolescent in de leeftijd van 14 tot en met 17 jaar oud waren. De onderzoekers stelden eerst vast of de deelnemers als peuters een veilige of een onveilige hechtingsrelatie met hun ouders hadden. De peuters werden daarbij een aantal keren kort gescheiden en herenigd met hun moeder. Wanneer de peuters bij de hereniging snel op de ouders afkwamen, makkelijk getroost konden worden en weer doorgingen met spelen, werden ze als veilig gecodeerd. Peuters die contact vermeden, veel stress vertoonden of aan de ouders bleven hangen werden als onveilig gecodeerd. Vervolgens werd onderzocht hoe vaak teruggetrokken gedrag vertoond werd gedurende de kindertijd. De kinderen deden mee aan laboratoriumexperimenten en de ouders werden ondervraagd. Wanneer de kinderen herhaaldelijk op nieuwe situaties en personen reageerden met angstig of teruggetrokken gedrag, dan werden ze als geremd geclassificeerd. 

 

Uit het onderzoek blijkt dat geremd gedrag geassocieerd is met een hogere angst wanneer peuters een onveilige hechtingsrelatie hadden. Professor Heather Henderson: "Door dit onderzoek weten we dat baby's en jonge kinderen met een geremd temperament én een onveilige hechtingsrelatie een grotere kans lopen om sociaal angstige tieners te worden.” Het gaat dan met name om jongens, zo blijkt uit de studie. "De belangrijkste boodschap van deze studie is dat competente en responsieve ouders, die een veilige relatie met hun jonge kinderen hebben, een uiterst belangrijke beschermende factor vormen voor de ontwikkeling van hun kind."