Akwa GGZ is eind 2020 gestart met de ontwikkeling van een generieke module over zingeving en spiritualiteit in de psychische hulpverlening. De inhoud van deze module wordt ontwikkeld op basis van wetenschappelijke kennis, en kennis en ervaring van patiënten en professionals. Met de vragenlijst van het panel is de ervaring van professionals met zingeving in de psychische hulpverlening gepeild.

De organisatie van zingeving: ggz-instellingen versus vrijgevestigden

Volgens de respondenten is bij ruim 50 procent van de ggz-instellingen zingeving onderdeel van de visie, bij vrijgevestigden is dit 80 procent. Van de ggz-instellingen maakt 70 procent gebruik van de inbreng van een geestelijk verzorger, voor vrijgevestigden is dit 29 procent. Bij ggz-instellingen is zingeving vaker als een thema bij enkele collega’s ondergebracht, bij vrijgevestigden wordt het vaker door de behandelaar zelf toegepast.

Bekwaam en ondersteuning gewenst

Een ruime meerderheid van de respondenten vindt dat zij voldoende kennis, vaardigheden en tijd hebben om zingevingvraagstukken of spirituele kwesties met de patiënt te bespreken en de helft vindt dat het ook past binnen de cultuur van de organisatie om aandacht te geven aan zingeving en/of spiritualiteit. Van de respondenten heeft 85 procent behoefte aan een vorm van ondersteuning om zingeving tijdens de behandeling vorm te geven. Als vormen van ondersteuning worden onder andere een cursus of opleiding, bespreken als onderwerp bij intervisie en bespreken in het MDO genoemd.

Onderdeel van het zorgproces

Van de respondenten geeft 65 procent aan dat zingeving onderdeel is van de behandeling, 45 procent dat het onderdeel is van de (evaluatie van) behandeldoelen en 43 procent noemt het als onderdeel van de anamnese/diagnostiek. Van de panelleden gebruikt 37 procent een meetinstrument om de kwaliteit van leven in kaart te brengen; slechts 16 procent gebruikt een instrument om zingeving te meten.

Door: Nationale Zorggids