Niet minder maar juist meer opsluitingen voor patiënten in psychiatrische instellingen

De isoleercel is nog altijd standaard onderdeel van de zorg aan psychiatrische patiënten in instellingen. Uit de nieuwste cijfers van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) blijkt zelfs dat deze patiënten vaker en langer gesepareerd worden dan voorheen. De oorzaak hiervan is niet onderzocht door de inspectie, maar mogelijk is dit een gevolg van de personeelstekorten in de geestelijke gezondheidszorg (ggz). Dit meldt NOS.

Dit jaar belandden bijna 8.800 psychiatrische patiënten in een isoleercel. Dat is 10 procent meer dan in 2023. Meer patiënten zitten dus in een separeercel, maar ze zitten er ook langer. Afgelopen jaar nam de duur van de opsluiting met 25 procent toe. Personeel kan hiertoe besluiten als een patiënt agressief is of medicatie weigert.

Dolhuys Manifest

Vijftien grote ggz-aanbieders ondertekenden in 2016 het Dolhuys Manifest, waarmee ze met elkaar afspraken om de separeercel af te schaffen. Het voornemen was om dit in 2020 te doen. De instellingen waren van mening dat opsluiten de trauma’s van patiënten alleen maar verergerd en een flinke impact heeft op hun bestaande wanhoop en angsten. Psychiatrisch verpleegkundige en gezondheidswetenschapper Yolande Voskes maakt zich grote zorgen over de nieuwe cijfers. Zij pleit juist voor contact in plaats van eenzame opsluiting wanneer het niet goed gaat. “Want het is niet normaal. Bij opsluiting bieden we geen zorg, we sluiten ernstig zieke mensen op en brengen hen daarmee schade toe.”

Onduidelijk cijfers

Branchevereniging de Nederlandse ggz vindt de cijfers van de IGJ niet heel duidelijk, mede omdat er geen eenduidige definitie van isolatie is. Mogelijk zijn er ook meer meldingen van separaties binnengekomen bij de inspectie vanwege het toegenomen bewustzijn om te registreren. Daar is staatssecretaris Vincent Karremans het mee eens. Hij heeft de IGJ gevraagd om een scherper beeld te schetsen van de situatie.

Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky