In Nederland zijn er zo’n 1,17 miljoen mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB). Voor deze groep is het moeilijk om mee te doen aan het dagelijks leven. Doordat ze een lager intellect hebben en communicatief minder vaardig zijn, voelen zij zich vaak onbegrepen. Om deze groep beter te kunnen begrijpen, stappen ggz-medewerkers in hun schoenen met behulp van virtual reality. Dit meldt AD.
Jobcoach Karin van Schalm werkt dagelijks met LVB’ers. Zij werkt bij stichting Pameijer, die zich inzet voor kwetsbare mensen in de samenleving. Samen met collega Stephanie van der Gaag stapt ze voor vijftien minuten in de schoenen van haar cliënten via virtual reality.
Virtueel gemeentehuis
Wanneer ze de VR-bril opzet, wordt ze getransporteerd naar een virtueel gemeentehuis. De communicatie met baliemedewerkers loopt zeer stroef en ze worden ze in verwarde toestand van balie naar balie gestuurd. Wanneer de twee vrouwen niet snel genoeg reageren, worden er aannames gedaan.
Van Schalm begrijpt nu de frustratie waarmee LVB’ers in de samenleving navigeren. Van der Gaag, die de intakegesprekken doet bij Pameijer, kijkt nu ook met andere ogen naar de ervaringen: “Geef me de informatie die ik nodig heb in plaats van te vertellen wat ik niet goed doe. Ik miste heel erg iemand die naast me stond. Dat is wat wij als Pameijer proberen te doen, maar dat moet dus nóg beter.”
Criminelen
Naast de twee vrouwen doen ook zo’n honderd collega’s mee aan het experiment, als onderdeel van hun scholing. Het project ‘Ik wil naar huis’ was erg succesvol, waarna Pameijer gaat kijken naar andere implementaties.
De Rotterdamse organisatie maakt zich sterk voor deze doelgroep. Door hun lage IQ wordt er makkelijk misbruik gemaakt van LVB'ers door het criminele circuit. De training, die van Justitie komt, moet begeleiders bewust maken van hoe makkelijk deze groep gemanipuleerd wordt.
Pameijer hoopt dat begeleiders hierdoor beter in staat zijn op hun cliënten weerbaarder te maken. “Met zo'n bril op heb je ineens in de gaten hoeveel informatie en prikkels er op een LVB’er afkomen”, zegt Van Schalm. “Wat voor ons normaal is, is voor hun extra op extra op extra. Dat vind ik een eyeopener.”
Van der Gaag vult aan dat deze groep zich constant aanpassen op de samenleving. “Een LVB‘er is iemand met een laag IQ, maar dat is te simpel. Volwassen mensen met een LVB blijven volwassen mensen. Die moet je zo behandelen, en niet betuttelen. Dat is wat je op deze manier wel meekrijgt.”
Door: Nationale Zorggids / Marian van Reesch
