De beschikbaarheid en levering van persoonlijke beschermingsmiddelen tijdens de coronacrisis kon veel beter. Voor een volgende crisissituatie moet een aantal problemen worden opgelost om herhaling van leveringsproblemen en gebrekkige coördinatie en regie te voorkomen. Nevi, kenniscentrum op het gebied van inkoop, contract- en supply management geeft minister Hugo de Jonge graag advies naar aanleiding van zijn pleidooi om na corona de zorg op de schop te nemen. Terugkijkend op de afgelopen hectische coronatijden, is een aantal pijnpunten aan het licht gekomen. Vooral de levering van persoonlijke beschermingsmiddelen en samenwerking tussen partijen om dit in goede banen te leiden, moet beter. Nevi deed onderzoek onder zestig partijen in de zorg naar de knelpunten die de zorg is tegengekomen. Dit meldt Nevi.
Inkoopproblemen tijdens coronacrisis
- De leveringsproblemen van medicijnen en persoonlijke beschermingsmiddelen. Toen de import vanuit China stil kwam te liggen, werd duidelijk dat zorginstellingen te afhankelijk zijn van een beperkt aantal leveranciers. Oók in hun noodplannen. Nieuwe leveranciers vinden in een markt die overspoeld is door niet altijd even betrouwbare, aanbieders bleek lastig en leidde tot overhaaste beslissingen.
- De enorme stijging in het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen. Deze middelen werden in korte tijd belangrijker dan ooit. Ook in de zorg leidde dat tot hamstergedrag, waardoor sommige instellingen misgrepen. Hergebruik was niet altijd een optie door intern beleid of wet- en regelgeving.
- Medicijnen en beschermingsmiddelen werden ongelijk verdeeld tussen verschillende sectoren. Doordat ziekenhuizen voorrang kregen op de middelen, kwamen andere zorginstellingen in de problemen. Zorginstellingen met veel kleine locaties begonnen zelf middelen in te slaan bij supermarkten en apotheken. Daarnaast duurde het lang voordat zorginstellingen als de ggz en gehandicaptenzorg, zogeheten care instellingen, wisten wie te beschermen en hoe te beschermen.
- Overheidsorganisaties zoals Het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) en Regionaal Overleg Acute Zorgketen (ROAZ) waren onvoldoende bereikbaar. Goede coördinatie en communicatie ontbrak, met name in de beginfase. Zorginstellingen hadden moeite om in contact te komen en gingen dus maar zelf op zoek naar persoonlijke beschermingsmiddelen. Het ROAZ wees slechts een beperkt aantal laboratoria aan om coronatests uit te voeren. Kortom: de instanties liepen achter de feiten aan.
Voorkomen van nieuwe leveringsproblemen in de zorg
- inzicht in leveranciersketens;
- voorkomen van verspilling van persoonlijke beschermingsmiddelen in zorginstellingen én;
- samenwerking van inkopers op verschillende gebieden op landelijk, regionaal en lokaal niveau.