De ambulante GGZ wordt steeds complexer, zo meldt het Trimbos Instituut. Er worden steeds meer partijen betrokken bij de zorg en daardoor wordt het gevaar van fragmentatie en afwenteling steeds groter. Ook dreigt de ambulante GGZ hierdoor in een patstelling te geraken. 

 

Het is de bedoeling dat meer geestelijke gezondheidszorg extramuraal, oftewel buiten de instelling, geleverd wordt in plaats van intramuraal. Er is daarom een proces van ambulantisering ingezet. Er zijn onder meer veel minder plaatsen beschikbaar in de instellingen. Het Trimbos Instituut constateert dan ook dat binnen de door de zorgverzekeringswet gefinancierde GGZ intensivering plaatsvindt. Het Trimbos vraagt zich echter wel af of de beschikbare ruimte voor intensivering volledig wordt gebruikt. Ook constateert het instituut dat het tempo waarop het ambulantiseringsproces momenteel gaande is, te laag is. De doelstellingen zullen zo niet in 2020 gehaald worden. 

 

Het Trimbos Instituut is echter het meest kritisch op de decentralisatie van het sociaal domein. Gemeenten moeten deze zorg overnemen en er heerst nog veel onduidelijkheid en vertraging, aldus het instituut. Gemeenten zijn nog volop bezig met het ontwikkelen van hun beleid en daardoor ontbreken er nog concrete opbouw en afbouwplannen. Ook oriënteren de gemeenten zich met name op de opvangkant van de zorg voor mensen met psychische aandoeningen. De participatiekant krijgt hierbij veel minder aandacht. Terwijl dit juist een doel is van het ambulantiseringstraject.