Blokhuis vindt het goed dat de verhalen nu openbaar zijn en is blij dat de Koninklijke Nederlandse Gymnastiek Unie (KNGU) excuses heeft gemaakt en dat de slachtoffers een financiële compensatie krijgen. De regering pakt de aanbevelingen uit het rapport op.

Misstanden

Wat is de prijs van een gouden medaille? Om die vraag draait het volgens Lisa Westerveld van GroenLinks. Jonge, gedreven sporters zijn geëindigd als slachtoffer van een giftige trainingscultuur, stelt Maeijer van PVV vast. En Pouw van JA21 betoogt dat de grens tussen sportief presteren en misbruik is overschreden.
(Ouders van) kinderen die gaan sporten, moeten ervan kunnen uitgaan dat trainers het beste met hen voorhebben, vindt Heerema van de VVD. Het kan volgens hem helpen als trainers pedagogisch beter zijn onderlegd. Daaraan worden volgens Blokhuis steeds vaker eisen gesteld door sportbonden en -clubs.

De drempel om misstanden te melden moet ook lager, vindt Van der Laan van D66. Iedereen moet weten waar hij of zij terecht kan. Zij ziet daarbij een rol weggelegd voor het Centrum Veilige Sport Nederland. Ook Van Nispen van de SP wil dat er één meldpunt komt. De staatssecretaris is het ermee eens dat dit een onafhankelijke positie moet krijgen, los van de sportbonden.

Schadevergoeding

De turnsters die slachtoffer werden van misstanden, krijgen een schadevergoeding van 5.000 euro. Verschillende woordvoerders vragen zich af of dit wel genoeg is. En hoe zit het met de kosten van (psychische) nazorg?

De slachtoffers hebben volgens Blokhuis net als iedereen recht op geestelijke gezondheidszorg. Maar het is ingewikkeld om geen eigen bijdrage te vragen, terwijl anderen, zoals slachtoffers in de jeugdhulpverlening, die wel moeten betalen.

Blokhuis is voornemens om een breed onderzoek te laten uitvoeren naar de sportcultuur in Nederland, vooral naar grensoverschrijdend gedrag. Bij de danssport zou dit onderzoek dan meer de diepte in kunnen gaan.