(ANP) - De problemen rond de zorg voor mensen met ernstige psychische klachten worden almaar groter. De wachttijden voor behandeling lopen snel op, blijkt uit een peiling van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) onder ruim 1.400 leden. Bijna de helft van de ondervraagde artsen zegt dat patiënten langer dan acht weken moeten wachten op specialistische hulp. Maar ook bij de huisarts ontstaan nu wachtrijen, aldus de LHV zondag.
Van de ondervraagde artsen zegt 72 procent dat er afgelopen jaar meer mensen met psychische klachten bij hun praktijk hebben aangeklopt. De klachten waarmee die mensen kampen zijn weer complexer dan voorheen, zegt 74 procent. Eerder constateerde de Nederlandse Zorgautoriteit ook al een stijging van het aantal patiënten die door huisartsen worden behandeld. "Dat is ook de bedoeling, op voorwaarde dat mensen met zware klachten op tijd geholpen kunnen worden buiten de huisartsenpraktijk. En daar kraakt en piept het systeem, zo blijkt opnieuw", aldus LHV-voorzitter Gert-Jan van Loenen.
Huisartsen hebben de afgelopen jaren samen met praktijkondersteuners voor geestelijke gezondheidszorg (ggz) ervoor gezorgd dat mensen met psychische problemen zo goed mogelijk worden opgevangen in de huisartsenpraktijk. "We vinden het onverteerbaar dat zij daarin niet worden gesteund door voldoende en tijdig beschikbare plekken in de gespecialiseerde ggz. Ggz-problematiek vraagt bovendien rust, tijd en aandacht'', aldus Van Loenen.
Het beeld uit de enquête komt overeen met signalen over wachttijden van GGZ Nederland en het Landelijk Platform GGz, de koepel van patiënten- en cliëntenorganisaties in de ggz. "De gevolgen voor patiënten kunnen dramatisch zijn: meer psychoses, suïcides, panieksituaties, dwangopname, sociaal isolement", zegt Marjan ter Avest, directeur van het Landelijk Platform GGz.
CDA-Kamerlid Hanke Bruins Slot wil de minister aan de tand voelen tijdens het mondelinge vragenuur. Haar partij wil dat er een pas op de plaats wordt gemaakt met de afbouw van het aantal bedden in ggz-instellingen totdat er voldoende geestelijke gezondheidszorg in de wijk is.