Onderzoeker Niels Uenk onderzocht samen met met hoogleraar inkoopmanagement Jan Telgen (Universiteit Twente) de gemeentelijke zorginkoop. Volgens onderzoeker Uenk is de zorginkoop voor 2015 gebaseerd op de hoeveelheid zorg die vorig jaar is ingekocht. Het gevolg is dat gemeenten de inkoop van respijtzorg veelal over het hoofd gezien hebben. Door de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning in 2015 wordt dit jaar echter een groter beroep gedaan op mantelzorgers dan vorig jaar. Niels Uenk: “Het kan zijn dat een gemeente zo klein is dat er in 2014 niemand respijtzorg nodig had. Dan is er voor die zorgvorm ook geen contract afgesloten in 2015. In grotere gemeenten zijn de volumes van respijtzorg en andere, meer bijzondere vormen van zorg zo klein dat er geen aparte contracten voor zijn afgesproken.”

 

Mantelzorgers die nu respijtzorg nodig hebben, worden door gemeenten vaak naar het persoonsgebonden budget (pgb) verwezen. Dit betekent dat zij zelf vervangende hulp en begeleiding moeten inkopen. Dat is geen ideale situatie, want respijtzorg is incidentele zorg bedoeld om de mantelzorger voor een korte periode te ontlasten. Respijtzorg moet vaak snel geregeld worden, maar dat is niet mogelijk als er geen afspraken gemaakt zijn met zorgaanbieders. Het regelen van een pgb of het apart contracteren van een leverancier voor een beperkte tijd kost vaak een aantal weken.

 

Dit jaar zijn gemeenten nog verplicht om overgangscliënten dezelfde of vergelijkbare zorg te leveren als vorig jaar. “Dus het is logisch dat gemeenten niet met allerlei nieuwe condities en leveranciers aan de slag zijn gegaan,” aldus Uenk.

 

© Nationale Zorggids