Volgens Runhaar komt agressie steeds vaker voor en is het een manier van mensen om alsnog hun zin te krijgen. De triagisten op de huisartsenpost onderzoeken vakkundig welke patiënt het snelst gezien moet worden en wie nog even kan wachten. Dat wachten is voor sommige mensen het punt waarop de sfeer om slaat. “Natuurlijk treffen wij mensen die hevig ongerust zijn en zich daarom niet altijd diplomatiek uiten.” Dat is volgens hem ook niet zo’n probleem, daar kunnen ze mee omgaan.

De problemen beginnen pas echt wanneer agressie en bedreiging wordt ingezet als manipulatief middel. “Mensen die dreigen dat ze de boel kort en klein komen slaan als ze niet direct worden geholpen. Of me willen vermoorden of me een verlamming komen schoppen.” Alle tijd die zorgverleners tijdens zo’n incident kwijt zijn om de boel te sussen, zou beter gebruikt kunnen worden om daadwerkelijk zorg te verlenen.

Geen cijfers bekend

Cijfers over bedreigingen in de zorg zijn er volgens de arts niet veel. De meeste zorgverleners doen geen aangifte, omdat niet aan te tonen is wat er daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Stichting Sociaal Fonds Huisartsenzorg concludeert in een onderzoek dat 60 procent van de artsen en 80 procent van de doktersassistenten te maken hebben met agressie.

Bovendien is het niet eenvoudig om consequenties te verbinden aan agressief geweld en bedreigingen. “Er zijn ziekenhuizen die met een rode kaart werken voor patiënten die over de schreef gaan. Zo’n patiënt moet zich in het vervolg in een ander ziekenhuis melden”, aldus Derk Runhaar. “Maar voor de huisartsenpost, die werkt op postcodegebied, is er geen alternatief.” Er worden wel cursussen aangeboden die zorgverleners leert om te gaan met agressie.

Door: Redactie Nationale Zorggids