Om de effecten van de stapeling van zorgkosten goed te kunnen meten, moeten eerst álle zorgkosten in kaart worden gebracht. Daarbij moeten de eigen betalingen in de Wet langdurige zorg (Wlz) worden meegerekend, die niet onder de verzekerde zorg vallen. En ook de meerkosten die samenhangen met de beperking, maar die niet onder de drie zorgwetten vallen (denk bijvoorbeeld aan extra energiekosten, begeleidingskosten, kleding- en waskosten en vervoerskosten).

Eigen bijdragen beperken mensen bij gezinsvorming

Ieder(in) zoomt in de brief in op de hoogte en berekening van de eigen bijdrage Wlz. Die raakt mensen met een beperking onevenredig hard. Zij betalen die bijdragen gedurende (het grootste deel van) hun volwassen leven. Dit in tegenstelling tot de meeste mensen met een Wlz-indicatie, die deze eigen bijdrage alleen gedurende de laatste levensfase betalen.

Deze hoge eigen bijdrage beletten bijvoorbeeld jongeren met een levenslange beperking om een gezin te stichten. Vaak blijven jongeren levenslang afhankelijk van financiële steun van hun ouders.
Ook zijn er gevallen waarbij de eigen bijdrage de financiële draagkracht van echtparen overstijgt. Echtgenoten van wie een partner een Wlz-indicatie krijgt, maken dan soms zelfs de keuze om te gaan scheiden.

Voor Wlz-gerechtigden die betaalde arbeid verrichten, is de inkomensafhankelijke eigen bijdrage een ontmoediging om te werken. Want wie meer verdient, ziet dit meteen verrekend met een hogere eigen bijdrage.

Concrete maatregelen tegen stapeling

Ieder(in) maakt zich zorgen dat er, in tegenspraak met het voornemen van het kabinet om de stapeling van zorg- en ondersteuningskosten terug te dringen, plannen zijn om eigen bijdragen te verhogen of in te voeren. Zoals met de eigen bijdrage huishoudelijke hulp Wmo en eigen bijdrage Jeugdwet. Wat niet kan wachten, zijn concrete maatregelen om de stapeling van zorgkosten juist te beperken.

Door: Nationale Zorggids