Zorgvilla’s springen in het gat dat is ontstaan tussen thuis wonen en het verpleeghuis, maar ouderen krijgen daar maar weinig zorg. Het is lastiger om een kroeg te beginnen dan een particulier woonzorgcomplex te openen. Ouderen kiezen hier desondanks vaak voor omdat ze ernaartoe verhuizen met de verwachting daar voor de rest van hun leven te kunnen blijven. Volgens Alzheimer Nederland komt het voor dat ouderen zich misleid voelen als ze dan toch naar het verpleeghuis moeten, bijvoorbeeld door hun dementie. Dit meldt Algemeen Dagblad.
Bedrijven, woningcorporaties en zorginstellingen richten particuliere woonzorgcomplexen voor ouderen op, die daar een (duur) appartement kunnen huren of kopen. Hun zorgbudget kunnen ze gebruiken voor de inkoop van thuiszorg. Maar mensen die veel zorg nodig hebben, zijn er vaak niet op hun plek. “Vaak kiezen juist mensen die niet alleen kunnen blijven voor zo’n woning. Die complexen proberen de krenten uit de pap te halen, want als iemand zwaardere zorg nodig heeft, moet die alsnog naar een verpleeghuis verhuizen”, zegt Els van Daal van KBO Brabant.
Geen vaste specialist ouderengeneeskunde
Meer ouderen die in appartementen met zorg wonen, komen in de problemen. Klinisch geriaters, specialisten geneeskunde, huisartsen, internisten en ouderenpsychiaters maken zich hier zorgen over en willen van zorgvilla’s dat zij betere zorg verlenen. De problemen ontstaan vooral bij mensen met dementie. Naarmate de ziekte vordert, groeien de problemen en lopen ze weg, gaan ze schreeuwen en dwalen. Zij hebben meer begeleiding nodig dan een zorgvilla kan bieden. De complexen hebben bijvoorbeeld lang niet altijd een specialist ouderengeneeskunde in dienst. Is er iets met een oudere aan de hand, dan belanden ze op de eerste hulp. Ziekenhuizen kunnen de patiënt op hun beurt niet terugsturen, omdat ze de zorgvilla’s niet de juist zorg kunnen bieden.
Gaat vaker niet goed in zorgvilla's van projectontwikkelaars
Jacqueline de Groot van beroepsvereniging Verenso stelt dat je voor het openen van een café meer papieren nodig hebt dan voor het openen van een zorgvilla. Ze ziet de fouten gebeuren, bijvoorbeeld medicijnen die op iemands nachtkastje worden achtergelaten zonder dat een zorgverlener controleert of de bewoner met dementie de pillen wel slikt. “Dat hoort niet.” Tegelijkertijd ziet ze het ook wél goed gaan. Vaker gaat het niet goed in villa’s van projectontwikkelaars. “Mensen met een goede visie op zorg, die meer vanuit hun idealen werken en goede zorgmedewerkers neerzetten, daar gaat het wél goed.”
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
