Met het uitbreken van de coronacrisis kwamen veel coschappen stil te liggen. Vanaf midden maart moesten de meeste coassistenten thuisblijven. De kans op besmetting was te groot. Ook was er weinig werk: de reguliere zorg lag immers stil. Wij vroegen drie geneeskundestudenten wat ze de afgelopen maanden gedaan hebben. Een vervangende opdracht? Op een andere afdeling bijgesprongen? Of terug naar het ouderlijk huis?
Vijfdejaarsstudent Jari Tuijp (22) heeft zich ingezet als medisch triagist, in het Dijklander Ziekenhuis in Purmerend. Daar was hij voor de corona-uitbraak met zijn coschap psychiatrie bezig. Als triagist was hij de eerste contactpersoon voor patiënten die voor de spoedeisende hulp kwamen. Werk dat hem enorm heeft verrast. “Deze hectische periode heeft tot nieuwe inzichten geleid.”
Ook vijfdejaars Jurrien Loosveld (23) heeft niet stilgezeten. Hij zat in het belteam van het Landelijk Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding in het Erasmus MC. Samen met collega’s zorgde hij ervoor dat patiënten van de ene naar de andere regio overgeplaatst werden. Ook werkte hij bij de corona check-app in het Maasland Ziekenhuis.
Vierdejaars Eva Ensink (23) vond een bijbaan op de screeningsunit van de spoedeisende hulp van het Martini Ziekenhuis in Groningen. Daarnaast kon ze alvast beginnen aan haar masterscriptie. “Daar was ik heel blij mee. Het gaf mijn leven weer wat ritme. En beperkt de studievertraging, hoop ik.”
Benieuwd hoe Jari, Jurrien en Eva de afgelopen periode verder ervaren hebben? Lees het hele interview hier.
Door: Nationale Zorggids
