Naast kanker of diabetes, kunnen ook ander chronische ziekten en psychische aandoeningen leiden tot een problematisch seksleven door afnemende libido, vaginale droogheid en erectieproblemen. Patiënten die hier last van hebben durven het hier net met hun arts over te hebben, net als de arts die het hier niet met zijn patiënt over durft te hebben. Of hij vergeet dat het een belangrijk gespreksonderwerp is, of  vindt het niet belangrijk genoeg.

Patiënten zouden echter graag willen dat artsen ernaar vragen. Dat geeft namelijk blijk van interesse. Volgens Laan hoeft het ook helemaal niet een gedetailleerd gesprek te worden, zolang de patiënt maar voelt dat op het onderwerp geen taboe rust.

“Creëer een context waarin het probleem bespreekbaar wordt. Zeg: ‘mensen met uw ziekte, uw behandeling of uw medicijnen hebben vaak problemen met seks. Heeft u dat ook? Ik kan er voor zorgen dat u wordt geholpen’. Het is niet erg als je de kennis niet in huis hebt om iemand te helpen. De vraag stellen is al genoeg”, aldus Laan.

De hoogleraar stelt dat vooral vrouwen met kanker de benodigde zorg en ondersteuning op dit vlak missen. Vrouwen krijgen hiervoor vaak oestrogeencapsules die de vaginale droogheid verminderen, maar het libido niet meteen terugbrengen. En dat is niet waar het om zou moeten gaan. Het zou niet moeten gaan om de mogelijkheid tot het hebben van seks, maar het plezier dat ermee gepaard gaat. 

Door: Redactie Nationale Zorggids