De Rijksoverheid roept op zoveel mogelijk te doen om de kans op besmetting met het coronavirus zo laag mogelijk te houden. Dit betekent in de praktijk dat mensen van anderen zijn afgesloten, sociale isolatie dus. Dat dit gevolgen kan hebben voor de geestelijke gesteldheid blijkt wel uit de situatie in China, waar veel mensen de psychische gevolgen van sociale isolatie voelen. Dit meldt de Volkskrant.
Uit een enquête bleek dat bijna de helft van de Chinezen zich op het hoogtepunt van het coronavirus angstig voelde. Veel Chinezen ervaren klachten door lange zelfquarantaine, zoals: verveling, stress, depressie, eenzaamheid, machteloosheid en lusteloosheid.
Adviezen voor de psychische gevolgen van sociale isolatie
In China geven psychologen via filmpjes op internet adviezen om klachten tegen te gaan. Zo riepen ze op om te blijven bewegen, voldoende zonlicht te krijgen en gezond te eten. Ook adviseerden ze om elkaar te steunen en dan met name virtueel, bijvoorbeeld door online in contact te blijven met vrienden en familie, en met mensen te discussieren op fora over gedeelde interesses. Een belangrijke tip hierbij was ook: doe dit met videobellen en niet alleen via de app of e-mail.
'Vitamine S'
Dat menselijk contact essentieel is, beaamt ook Paul van Lange, hoogleraar sociale psychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam: "Menselijk contact is bijna net zo essentieel als water of voedsel. Vooral in tijden van onzekerheid, angst en stress is de interactie met mensen onontbeerlijk. Andere mensen vormen een buffer tegen de werkelijkheid, we voelen ons veilig in een groep. Als die wegvalt, voelen we ons bedreigd, zo zijn we evolutionair geprogrammeerd. Ik heb het vaak over vitamine S, van sociaal contact."
Eenzaamheid als gevolg van sociale isolatie
Bepaalde groepen zijn extra gevoelig voor de gevolgen van sociale isolatie, zoals alleenstaanden en ouderen. Zij kunnen sowieso sneller getroffen worden door het virus maar het risico op vereenzaming is voor deze groepen ook groter. Eenzaamheid kan grote gevolgen hebben: de kans op verkoudheid, kanker, dementie, depressiviteit en hartfalen is groter bij mensen die zich afgezonderd voelen van anderen.
Dit geldt minder voor bijvoorbeeld mensen die niet alleen wonen, zoals gezinnen. Van Lange: "Ik kan me zelfs voorstellen dat je sterker tot elkaar komt als je op elkaar bent aangewezen. Je hebt opeens tijd om een gesprek te voeren. Zeker in gezinnen waarin de kinderen al deels zelfstandig zijn kan het positief werken om even tot elkaar veroordeeld te zijn."
Door: Nationale Zorggids
