“Van de 944 extreem langlevende mannen en vrouwen die we volgen in de Leiden Lang Leven-studie  weten we dat ze langer leven dan personen die in hetzelfde jaar zijn geboren en dat ze pas later getroffen worden door verouderingsziekten”, vertelt onderzoeksleider en hoogleraar Moleculaire Epidemiologie Eline Slagboom. “Ook weten we dat hun ouders, broers en zussen langer leven dan geboortejaargenoten. En dat ondanks twee eeuwen van infecties, hongersnoden en oorlogen.”

Promovendus Niels van den Berg kwam er bij een nieuwe analyse achter dat met name de extreem langlevende moeders de lange levensduur doorgeven aan hun kinderen, en niet de langlevende vaders. “Kinderen van een langlevende moeder en een niet-langlevende vader leven langer dan kinderen van een langlevende vader en een niet-langlevende moeder, of twee niet-langlevende ouders. Dit geldt overigens alleen voor families waarvan de moeder tot de bovenste één procent langstlevenden van haar geboortejaar behoort”, aldus Van den Berg. Ook zagen de onderzoekers dat het overlevingsvoordeel van deze familieleden niet pas op latere leeftijd begint, maar dat ze vergeleken met geboortejaargenoten al vanaf de geboorte een grotere overlevingskans hebben.

Dat de overerving van een lang leven vooral via de moeder verloopt, sluit volgens de onderzoekers aan bij het idee dat de aanleg voor een lang leven ligt vastgelegd in het zogeheten mitochondriële DNA. In tegenstelling tot het DNA in de celkern krijgt een kind zijn mitochondrieel DNA alleen van de moeder en niet van vader én moeder. Een andere verklaring is dat langlevende moeders aan het einde van de negentiende eeuw een gezonder lichaam hadden en daarom grotere en gezondere kinderen kregen dan niet-langlevende moeders.

Door: Redactie Nationale Zorggids