Hoogleraar Jan Telgen en onderzoeker Niels Uenk van de Universiteit Twente onderzochten op verzoek van Binnenlands Bestuur de Wmo-tarieven die 162 Nederlandse gemeenten in 2015 hanteren. De onderzoekers schrijven dat het 'schrikbarend' is hoeveel de tarieven en de bezuinigingen uiteen lopen. Als naar de gemiddelde cijfers gekeken wordt, blijkt echter dat de gemeenten veel meer bezuinigen op de Wmo dan nodig is. Het budget is met 11 procent gekrompen, maar het gemiddelde kortingspercentage van 70 gemeenten ligt op 17 procent. Daarbij zijn er uitschieters naar boven en beneden. Er zijn gemeenten die wel 30 procent bezuinigen en gemeenten die 10 procent bezuinigen. Uenk: 'De korting bij de ‘zuinigste’ gemeente is dus drie keer zo hoog als bij de meest-betalende gemeenten’. 

 

Gemeenten bezuinigen door de tarieven te verlagen, het zorgvolume aan te passen of door een combinatie hiervan. De onderzoekers ontdekten dat gemeenten die snijden in zowel het volume als het tarief tot wel 80 procent bezuinigen op bepaalde vormen van zorg. Gemeenten bezuinigen door ofwel een generiek kortingspercentage door te voeren of een standaardtarief te hanteren. 92 gemeenten bepaalden de tarieven en producten eenzijdig; zorgaanbieders konden alleen maar akkoord gaan met de gemeentelijke tarieven. Bij deze gemeenten zijn tariefverschillen geconstateerd van meer dan 100 procent. Het gemiddelde uurtarief voor de meeste lichte vorm van individuele ondersteuning varieerde bij deze gemeenten bijvoorbeeld tussen de 24,50 euro per uur tot 50,65 euro per uur.