Bij aanwijzingen voor depressieve klachten of vereenzaming onderneemt 95 procent van de professionals actie, door bijvoorbeeld een gesprek met de oudere over oplossingen of door middel van een doorverwijzing naar de hulpverlening. Professionals geven het signaleringsproces een gemiddeld rapportcijfer van 5,5 en vinden dat meer onderling samengewerkt moet worden tussen beroepsgroepen. Dit blijkt uit een onderzoek van de GGD Amsterdam at is uitgevoerd onder ouderen, mantelzorgers en professionals die werkzaam zijn in de sectoren zorg, welzijn en wonen. 

Het aantal Amsterdammers met ernstige klachten van angst en depressie is sinds 2008 met zeven procent gelijk gebleven. Eenzaamheid onder Amsterdammers neemt toe:  in 2004 had vier procent van de Amsterdammers hiermee te maken, tegenover negen procent in 2008 en 11 procent in 2012. Eenzaamheid komt vaker voor met het stijgen van de leeftijd.

Volgens de onderzochte professionals is het signaleren van eenzaamheid en depressie een taak van de omgeving van de oudere, maar ook van professionals zoals de huisarts en de oudere zelf. 95 procent van de professionals signaleert tijdens het werk eenzaamheid en depressie bij ouderen, maar baseren zich hierbij vooral op ervaring, intuïtie of kennis. Vervolgonderzoek is nodig om te achterhalen waarom er geen gebruik wordt gemaakt van instrumenten zoals een protocol waarmee het signaleringsproces mogelijk verbeterd kan worden.

De meest genoemde knelpunten bij het tijdig signaleren van eenzaamheid bij ouderen zijn het gebrek aan persoonlijk contact in zorg en welzijn, het ontbreken van werkprotocollen, taboe en schaamte over deze problematiek bij ouderen en de wegbezuiniging van buurthuizen en activiteiten voor ouderen.

© Nationale Zorggids