De onderzoekers van de Nationaal Rapporteur analyseerden de zaken van tien Amsterdamse tienermeisjes die verstrikt raakten in een web van seks, straatcultuur en geweld. In meerdere zaken was sprake van seks in het grijze gebied tussen vrijwillig en onvrijwillig, vaak ook van zich herhalend misbruik of verkrachting. Er was sprake van seks in ruil voor geld, drugs of dure kleding, van feesten in hotels waar de meisjes seks hadden met meerdere jongens en mannen, en van chantage via social media.

Maatwerk maakt het verschil

Uit onderzoek blijkt dat een voorwaarde voor het succesvol helpen van deze meiden een goede samenwerking is tussen de verschillende professionals, zoals jeugdhulp, politie en justitie, jongerenwerk, behandelaren, de gemeente en zo nodig ook jeugdbescherming, jeugdreclassering, schuldhulp of leerplicht. Als een meisje in beeld komt moeten alle partijen samen een plan van aanpak maken en hun samenwerking coördineren. “Elke casus vraagt om maatwerk, je moet ieder meisje als individu behandelen. En dat klinkt misschien als een open deur, maar het is helaas nog niet altijd de praktijk. Een lange adem is essentieel”, aldus Nationaal Rapporteur Herman Bolhuis.

Er moet ook meer aandacht komen voor het signaleren van de meisjes. Uit het onderzoek blijkt dat laagdrempelige hulp een ingang kan zijn om hen te bereiken. Dit kunnen bijeenkomsten over zelfbeeld en zelfvertrouwen zijn. “Met een cultuur-sensitieve en onbevooroordeelde houding. Vanuit een vertrouwensrelatie kan gesproken worden over het loskomen van de geweldssituatie.”

Prioriteit

In februari 2020 merkte de gemeente Amsterdam de aanpak van seksueel geweld aan als prioriteit. Sindsdien krijgen jonge meiden en vrouwen in de meest complexe situaties een regisseur die de regie voort op de samenwerkende instanties. Met de resultaten van het nieuwe onderzoek gaat Amsterdam weer verder en neemt het de aanbevelingen van de Nationaal Rapporteur over. 

Door: Nationale Zorggids