Het onderzoek van het CBS naar de gezinskenmerken van slachtoffers van kindermishandeling betreft een verkennende studie op basis van registratiedata van de zestien Advies- en Meldpunten Kindermishandeling (AMK’s). Uit deze studie kunnen geen conclusies over oorzakelijke verbanden worden getrokken. In deze studie zijn alleen de geregistreerde gevallen van kindermishandeling meegenomen waardoor de prevalentie waarschijnlijk een onderschatting is van de werkelijkheid.

In 2014 stonden er 19.340 slachtoffers van kindermishandeling geregistreerd bij de AMK’s. Dit betekent dat zes op de duizend kinderen geregistreerd waren als slachtoffer van mishandeling. Vooral jonge kinderen zijn relatief vaak slachtoffer. Van de kinderen tot en met 3 jaar werden zeven op de duizend kinderen geregistreerd als slachtoffer van kindermishandeling. Bij kinderen tussen 4 en 11 jaar waren dat er zes op de duizend. Kinderen tussen 12 en 17 jaar werden met vier op de duizend kinderen het minst vaak geregistreerd als slachtoffer.

Kinderen die slachtoffer zijn geworden van mishandeling zijn in 44 procent van de gevallen afkomstig uit een eenouderhuishouden. Van het totaal aantal kinderen onder 18 jaar woont 15 procent in een eenouderhuishouden. Daarnaast komen slachtoffers minder vaak uit gezinnen met twee kinderen. Grote gezinnen met drie of meer kinderen of juist kleine gezinnen met één kind komen naar verhouding vaker voor in de registratiesystemen van de AMK’s.

Kinderen die geregistreerd zijn als slachtoffer van kindermishandeling komen naar verhouding vaak uit gezinnen waar beide ouders niet werken. Van de slachtoffers van kindermishandeling heeft bijna 40 procent twee ouders die niet werken. Ter vergelijking: van alle kinderen onder 18 jaar heeft ongeveer 10 procent ouders die beiden niet werken.

Door: Redactie Nationale Zorggids