De versterkte instroomdaling bij de RvdK in de periode 2012-2013 komt mogelijk door de introductie van LIJ als instrument en de ‘preselect’ door de politie die bepaalt of een strafzaak bij de RvdK terechtkomt. Bij zaken met een laag ingeschat recidive risico gebeurt dat niet.

Een andere verklarende factor is de start van ZSM (snelrecht), waar politie, het Openbaar Ministerie (OM), Reclassering Nederland, Slachtofferhulp Nederland en de RvdK zich samen buigen over veelvoorkomende criminaliteit. Na aanhouding van de verdachte jongere wordt snel een beslissing genomen over hoe het traject wordt afgedaan. Het gevolg is dat meer zaken niet-strafrechtelijk worden afgedaan, bijvoorbeeld met een interventie van HALT of Veiligheidshuizen.

De reactie op strafbaar gedrag wordt zo veel mogelijk pedagogisch ingevuld. Dat wil zeggen dat de RvdK er mee rekening houdt dat een jeugdige nog in ontwikkeling is en dat deze ontwikkeling in de gewenste richting kan worden bijgestuurd. Het pedagogische karakter, snelheid, maatwerk en nazorg zijn de uitgangspunten van de strafrechtelijke aanpak van jeugdigen. Omdat het gepleegde delict signaalgedrag kan zijn, heeft de RvdK in jeugdstrafzaken ook altijd aandacht voor de aanpak van eventuele achterliggende problematiek. Waar nodig vervult de Raad een schakelfunctie tussen straf en zorg. Als verplichte hulp nodig is, dan kan de RvdK bij de rechter om een maatregel van kinderbescherming verzoeken.

Daarnaast wordt er sinds 2015 geëxperimenteerd met contextgericht werken, waardoor naar verwachting meer kinderen buiten strafrecht gehouden worden. Bij contextgericht werken wordt de persoonlijke leefsfeer van de jonge verdachte meegenomen, zoals zijn gezinssituatie, school en vriendenkring.

Door: Redactie Nationale Zorggids