Naarmate slachtoffers zelfredzamer zijn, hebben zij gedurende de eerste maanden na het meemaken van een schokkende gebeurtenis minder posttraumatische stress (PTSS)-symptomen. Maar op de langere termijn gaan PTSS-symptomen de zelfredzaamheid van slachtoffers juist ondermijnen, blijkt uit nieuw onderzoek van Tilburg University. Als ernstige PTSS-symptomen blijven aanhouden, is behandeling geboden. Behandeling heeft namelijk een gunstig effect op zelfredzaamheid. Dat meldt Tilburg University.
Voor deze studie, naar zelfredzaamheid na traumatische gebeurtenissen, is gebruik gemaakt van gegevens van 8000 Nederlanders. Slachtoffers die 1 tot 2 jaar geleden een traumatische gebeurtenis hadden meegemaakt, vulden 3 maal een uitgebreide vragenlijst in over vooral hun posttraumatische stressklachten en zelfredzaamheid.
Uit de resultaten blijkt dat zelfredzaamheid en PTSS (posttraumatische stressstoornis) klachten elkaar op de langere termijn negatief gaan beïnvloeden, in tegenstelling tot de eerste maanden na een traumatische gebeurtenis. In die eerste fase beschermt zelfredzaamheid tegen PTSS-symptomen, maar ondermijnen PTSS-symptomen de zelfredzaamheid nog niet. Na 1 tot 2 jaar ondermijnen aanhoudende PTSS-symptomen de zelfredzaamheid dus wel. In eerder onderzoek is eenzelfde patroon gevonden wat betreft sociale steun: in eerste instantie beschermt sociale steun tegen PTSS-symptomen, maar later gaan PTSS-symptomen de sociale steun ondermijnen.
De resultaten zijn van belang voor de hulpverlening aan slachtoffers. Door langdurige en aanhoudende PTSS-symptomen ontstaat een negatieve spiraal die doorbroken kan worden door adequate hulpverlening.
Door: Redactie Nationale Zorggids
