Wie ondanks zijn of haar beperking kan werken, zou dat volgens het rijk dat ook moeten doen. Gemeenten moeten er voor zorgen dat deze persoon naar een passende werkplek wordt begeleid. Niet alleen dit proces kost geld, maar ook het daadwerkelijk in dienst stellen kost de gemeente een aardige duit. Hoe ernstiger de beperking, hoe meer subsidie verleend moet worden aan de werkgever. Dit zorgt er voor dat de arbeidskosten voor iemand met een lichamelijke of verstandelijke beperking snel kan oplopen.

Fulltime dienstverband

Het geld dat gemeenten ontvangen, is een vooraf afgestemd bedrag. Als de gemeente in een bepaalde periode veel mensen met een beperking aan het werk zet, kunnen de daadwerkelijke kosten hoger zijn dan wat zij van het rijk ontvangen. In Trouw wordt gesuggereerd dat gemeenten door deze hoge kosten terughoudend zijn met het fulltime in dienst stellen van iemand met een arbeidsbeperking. Hoe meer uren iemand werkt, hoe meer subsidie betaald moet worden.

Onderzoeker Ernest Berkhout van het Centraal Planbureau ziet vooral problemen met het huidige systeem. Dat zou er voor zorgen dat gemeenten weinig mogelijkheden hebben. Met collega Arjan Lejour werkte Berkhout samen aan een mogelijke oplossing. Één hiervan is dat gemeenten betaald worden naar wat zij per persoon met een arbeidsbeperking uitgeven. Dan verkeren gemeenten in minder onzekerheid over of de subsidies die zij ontvangen voldoende zijn voor de kosten die zij zelf maken.

Hoogte afhankelijk van beperking

De subsidies worden aan de werkgever verleend omdat deze iemand met een arbeidsbeperking in dienst neemt. Door deze beperking is het voor die persoon vaak niet mogelijk om net zo productief te zijn als reguliere werknemers. Daarom wordt de werkgever gecompenseerd voor dit gat. Hoe erger iemands beperking, hoe meer de werkgever aan subsidie zal ontvangen.

Door: Nationale Zorggids