Het gezondheidsconcept van Machteld Huber heeft in korte tijd veel bijval gekregen. Meer dan de helft van de gemeenten gebruikt de term in hun laatste gezondheidsnota. Grote zorgverzekeraars hebben het omhelsd. En veel mensen vullen de zelftest in – via mijnpositievegezondheid.nl – om te kijken hoe gezondheid ze zijn en waar ze nog gezondheidswinst kunnen boeken. Het aantrekkelijke van het concept is dat het niet meer om de ziekte of beperking gaat, maar om de manier waarop mensen omgaan met de uitdagingen waarvoor de ziekte ze stelt. Veerkracht en eigen regie zijn bepalender voor je gevoel van gezondheid dan de ziekte zelf, vindt Machteld Huber.

Getoetst aan praktijkervaringen

De drie koepels hebben gekeken wat de betekenis van het gezondheidsconcept is voor mensen met een beperking. Daarbij hebben ze ingezoomd op meedoen aan de maatschappij; iets wat ook door Huber als één van de belangrijke voorwaarden voor gezondheid wordt gezien. De cliëntenkoepels hebben hiervoor drie jaar onderzoek onder de loep genomen naar de praktijkervaringen van mensen met een beperking met wonen, werk en onderwijs. Daaruit bleek dat meedoen aan de samenleving voor mensen met een beperking een lastige opgave is.

Individuele kwaliteiten maken daarbij zeker verschil. Een positieve houding en doorzettingsvermogen maken het makkelijker om mee te doen aan de samenleving. Open zijn over je aandoening pakt vaak positief uit (maar helaas niet altijd). Maar veel ligt ook buiten de eigen invloedsfeer. Acceptatie door anderen – zoals medeleerlingen of buurtbewoners – kun  je niet afdwingen. En ook maatschappelijke structuren leveren vaak onoverkomelijke problemen op.

Maatschappelijke factoren

De cliëntenkoepels concluderen daarom dat Positieve Gezondheid tekortschiet met alleen een individuele benadering van gezondheid. Het effect op de gezondheid van maatschappelijke factoren blijft zo buiten beschouwing. Het zou een enorme verrijking zijn als het concept de maatschappelijke context ook zou meewegen, stellen ze.

Door: Nationale Zorggids