De Transitiecommissie Sociaal Domein (TSD) heeft haar tweede voortgangsrapportage opgeleverd aan minister Plasterk. De TSD voorziet een kwalitatieve opgave binnen zorg en ondersteuning. Als het gaat om toezicht constateert de TSD dat er nu vijf landelijke inspecties zijn, die zich richten op twee hoofdtaken: handhaving en stelseltoezicht. De TSD roept de inspecties op om in het sociaal domein te kiezen voor één benaderingswijze en een organisatievorm met één governance.
In het sociaal domein zijn vijf landelijke inspecties actief in het sociaal domein met twee hoofdtaken: handhaving (nalevingstoezicht) en stelseltoezicht. De TSD roept de inspecties op om in het sociaal domein te kiezen voor één benaderingswijze en een organisatievorm met één governance, waardoor gemeenten worden benaderd door een vertegenwoordiging van de inspecties met uniforme bevoegdheden en verantwoordelijkheden. Gemeenten worden opgeroepen hun nieuwe toezichtstaak voor de WMO snel en adequaat vorm te geven en de transformatie aan te grijpen om dit te koppelen aan andere domeinen.
Gemeenten leverden bij de eerste inkoopronde van tweedelijns hulp een indrukwekkende prestatie. Focus lag voor 2015 op het kunnen garanderen van zorgcontinuïteit. Uit de eerste evaluaties blijkt dat de bezuinigingsdoelstelling kon worden gehaald door te korten op tarief en - in mindere mate - op volume. De transformatie staat echter nog in de kinderschoenen. Daardoor kan een herhaling van de zorginkoop ontstaan waardoor er ook in 2016 weinig verandert. Dat vindt de TSD een gemiste kans. Voor transformatie is een gezamenlijke stip op de horizon nodig. Een duurzame relatie met aanbieders, een gezamenlijke visie en concrete afspraken over innovatie zijn daarin een vereiste. Dat kan het inkoopproces versnellen en verbeteren. Van zorgaanbieders wordt in de nieuwe ronde gevraagd kennis van de lokale praktijk te hebben, met oog voor de brede opgave, niet productie gestuurd te werken en integrale arrangementen aan te bieden. De TSD dringt er op aan het proces nu te starten. Alleen op die manier kan daadwerkelijk de basis worden gelegd voor echt partnerschap.
De TSD roept aanbieders, zorgverzekeraars en gemeenten op om de samenwerking voorop te stellen in het belang van een efficiënt zorgaanbod voor de burger. De TSD ontvangt signalen over afwentelgedrag tussen de verschillende poortwachters. Burgers zijn hiervan de dupe en dat kan niet. Rijk en gemeenten moeten met elkaar investeren in het verkrijgen van een compleet beeld in de zorgvraag en –aanbod zonder te snel conclusies te trekken. Gemeenten hebben door de decentralisatie de ruimte om hun aanbod zorgvuldig op de vraag van de eigen burgers te laten aansluiten. Een te grote diversiteit aan producttypen en (declaratie-) systemen heeft grote gevolgen voor de registratie, facturering en monitoring. Dit signaal is niet alleen ingegeven door de groeiende administratieve lasten (en de kosten daarvan), maar ook door het inzicht dat efficiency en effectiviteit erbij gebaat zijn. De TSD roept gemeenten op om gebruik te maken van uniforme systemen voor gegevensuitwisseling, het vaststellen van een beperkt aantal prestatie-indicatoren en een standaard voor de manier van rapporteren.
De TSD constateert dat bezuinigingen op de huishoudelijke hulp verlies en verschuiving van werkgelegenheid met zich mee brengt. Tegelijkertijd levert het mogelijkheden op voor innovatie, in de publieke en private sector, en brengt het nieuwe typen van werkgelegenheid met zich mee. Om deze arbeidsmarkteffecten te begeleiden, die voor instellingen en hun werknemers diep zal ingrijpen, adviseert de TSD het kabinet met de sector en gemeenten in gesprek te gaan over een gezamenlijk op te stellen werkagenda. Ook om te voorkomen dat werknemers afvloeien, die straks hard nodig zijn.
© Nationale Zorggids
