Het stijgende aantal mensen met ernstig overgewicht kan mogelijk verklaard worden door een toename in de hoeveelheid linolzuur in voeding ten opzichte van omega 3-vetzuren. Oosting onderzocht daarom of voeding met minder linolzuur en juist meer omega-3 vetzuur het risico op obesitas op latere leeftijd zou verlagen. 

 

Moedermuizen werden daarom meteen na de geboorte op dieet gezet. De melk van de moeder was hierdoor respectievelijker rijker aan omega 3-vetzuren of  armer aan linolzuur. 

 

Oosting ontdekte dat de muizen met meer omega 3-vetzuren in hun voeding als ze eenmaal volwassen waren kleinere vetcellen hadden. Dit kan verklaard worden door een blijvende verandering in de stofwisseling van de vetcellen, waardoor er minder vet wordt opgeslagen en meer vet wordt afgebroken. Ook bij de muizen die minder linolzuur in de voeding kregen zag Oosting een positief effect op de vetcellen: hoewel de cellen wel groter werden, waren er minder vetcellen ontwikkeld waardoor de muizen minder vet kunnen opslaan. Zowel meer omega 3-vetzuur als minder linolzuur leidt daarom tot een lagere vetmassa bij de volwassen muizen. 

 

Oosting: “Wanneer de bevindingen in mijn onderzoek worden bevestigd in mensen, geeft dit duidelijke richtlijnen voor het verbeteren van de kwaliteit van voedingsvetten. Het zou de basis kunnen zijn voor nieuwe strategieën om overgewicht en obesitas in een vroeg stadium te voorkomen door middel van eenvoudige aanpassingen in het voedingspatroon van zwangere en borstvoedende vrouwen, zuigelingen en jonge kinderen.” 

 

Oosting promoveert op 14 mei aan de Rijksuniversiteit Groningen.

 

© Nationale Zorggids