Bijzonder hoogleraar voedings- en eetstoornissen Sandra Mulkens vindt niet dat orthorexia nervosa een nieuwe eetstoornis is. Volgens haar is hier allang een term voor: ARFID. Avoidant, Restrictive Food Intake Disorder. De geestelijke gezondheidszorg schaart hier alle eetstoornissen onder die voortkomen uit selectief of te weinig eten uit angst voor een ongezond lichaam of bijvoorbeeld overgeven. ARFID komt niet voort uit een verstoord lichaamsbeeld, maar vanuit andersoortige angsten. Dat meldt de Volkskrant.
Ze vindt het storend dat orthorexia nervosa doet lijken alsof er een nieuwe ziekte bij is gekomen, terwijl dat niet het geval is. “Als je een nieuwe eetstoornis lanceert, komt er onderzoek naar de oorzaken en komen er nieuwe behandelingen. Maar het wiel hoeft niet telkens opnieuw uitgevonden te worden”, aldus Mulkens in een interview met de Volkskrant.
Orthorexia wordt gezien als een relatief nieuwe en nog niet erkende eetstoornis. Sommige personen kunnen zo gefixeerd zijn op gezonde voeding dat er mogelijk sprake is van een eetstoornis. Wie de hele dag bezig is met verantwoord en gezond eten en weigert ‘ongezond’ voedsel naar binnen te werken, heeft in de meest extreme gevallen te maken met orthorexia nervosa. Althans, dat is de huidige uitleg. Als het aan Mulkens ligt hanteren we hier in het vervolg de bestaande en erkende ziekte ARFID voor.
Het kan zijn dat behandelaren ARFID nog niet kennen, omdat het pas sinds 2013 in het handboek van de psychiatrie (DSM-5) staat. De praktijk heeft gemiddeld zeventien jaar later kennis uit de wetenschap in pacht. Er is ook een behandeling voor ARFID: cognitieve gedragstherapie. Een therapievorm die ook wordt gebruikt bij anorexia nervosa en boulimia.
Door: Redactie Nationale Zorggids
Wij waren ooit ouders van een boomlange zoon die nog maar 48kg woog omdat hij een eetstoornis had. Misschien wel aardig om er allerlei aardige namen voor te verzinnen, over te vergaderen en op te schrijven, wij wilde dat hij gewoon weer ging eten. En dat deed hij gelukkig net op tijd.