Er is heel wat mis in de traumabehandeling voor volwassenen met jeugdtrauma’s. STRAKX, Caleidoscoop en MIND zijn op 29 april 2017 een Meldactie gestart. Zij roepen mensen op om bij de toezichthouder in de zorg, de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), te melden als ze geen passende traumabehandeling krijgen of te lang moeten wachten. Melden kan via www.strakxisnu.nl. Dat meldt MIND.
Initiatiefnemers starten deze Meldactie met als doel om goede traumabehandeling mogelijk te maken voor iedereen die dat nodig heeft en om lange wachtlijsten weg te werken. Veel mensen die in hun jeugd te maken hebben gehad met ernstige en langdurige psychische mishandeling, fysieke mishandeling, verwaarlozing en/of seksueel misbruik kunnen maar niet bij zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) terecht.
Wachtlijsten voor gespecialiseerde traumabehandeling variëren van één tot drie jaar en zoektochten naar passende behandeling van tien tot twintig jaar zijn geen uitzondering. Het lijkt alsof de ggz hen niet wil kennen, zeggen de organisaties. Naast het lange wachten op gespecialiseerde traumabehandeling, worden zeer regelmatig onvolledige of verkeerde diagnoses gesteld, gevolgd door een aaneenschakeling van ineffectieve behandeltrajecten.
Al in 2006 benoemde Zorgverzekeraars Nederland de gespecialiseerde traumabehandeling voor mensen met jeugdtrauma’s als een van de belangrijkste knelpunten in de ggz. De Gezondheidsraad constateerde in 2011: “Deze ernstigste patiënten worden van het kastje naar de muur gestuurd en zelfs buiten de muren van ggz-instellingen gehouden, omdat men de deskundigheid niet in huis heeft en de behandelingen kostbaar zijn.” In 2015 schreef het Kenniscentrum Vroegkinderlijke Traumatisering, CELEVT, met hoogleraren, behandelaren en slachtoffers een brandbrief aan de Tweede Kamer. Maar het oplossen van het probleem werd nauwelijks iets gedaan.
Van alle gg-cliënten heeft 50-70 procent een achtergrond van jeugdtrauma’s, zo bleek in 2007 uit cijfers van Trimbos-instituut. De maatschappelijke kosten voor additioneel zorggebruik en ziekteverzuim bedragen op jaarbasis: 3,5 miljard door emotionele verwaarlozing, 1,2 miljard door psychische mishandeling, 915 miljoen door fysiek misbruik, 1,2 miljard door seksueel misbruik, 4,1 miljard door een combinatie van emotionele verwaarlozing, psychische, lichamelijke en seksuele mishandeling. Tijdige diagnostiek en specialistische traumabehandeling kan deze kosten fors omlaag brengen en in veel gevallen maatschappelijke uitval verkorten of voorkomen.
Door: Redactie Nationale Zorggids
Ik ben het met eens met Jeroen als hij schrijft dat mensen die in de ggz werken naar zichzelf moeten kijken om de problemen die hierboven geschetst worden op te lossen. De meesten hebben zich afgesloten voor het kind dat ze zelf eens waren en daarmee de toegang tot de emoties en gevoelens uit hun eigen kindertijd.
Wat een stom verhaal dit levert gewoon weer geld op deze doelgroep dit is misbruik van de ggz een zwakke plek levert geld op niet waar ? Onder de hulpverlening zitten zelf zoveel agressieve sexueelmisbruikers die patienten en kinderen een levensgroot trauma hebben opgelverd !' De ggz moet de aandacht eens op zich zelf vestigen en iets aanzich ze f gaan doen ..