Vorige week vrijdag presenteerde Liesbeth Spies, voorzitter van het Aanjaagteam Verwarde Personen, haar tussenrapportage. Het Landelijk Platform GGz, de koepelorganisatie die mensen met psychische problemen en hun familieleden vertegenwoordigt, is van mening dat de problematiek van personen met verward gedrag goed in beeld is gebracht. De rapportage benadrukt het belang van preventie, vroegsignalering, laagdrempelige time-out voorzieningen en het beschikbaar stellen van 24-uurs acute zorg. Het Landelijk Platform GGz is van mening dat er nog een aantal grote belemmeringen zijn voor mensen om tijdig zorg en ondersteuning te ontvangen. Dat meldt LPGGz.
Het aanjaagteam legt terecht de regierol voor de aanpak van personen met verward gedrag bij gemeenten. Het Landelijk Platform GGz vindt echter dat de rol van de zorgverzekeraars onderbelicht blijft. Zij zijn immers verantwoordelijk voor de inkoop van de zorg en de ambulante zorg aan huis. Mensen met ernstige psychiatrische problematiek zijn uit beeld geraakt en krijgen thuis geen bezoek meer van een ggz-verpleegkundige of psychiater. Hierdoor wordt te laat gesignaleerd dat er in sommige gevallen opschaling en intensivering van begeleiding van zorg en ondersteuning nodig is. Dit probleem moet opgelost door gemeenten en zorgverzekeraars op regionaal niveau prestatieafspraken te laten maken over de benodigde omvang van zorg aan huis in de gemeente en in de regio.
Gemeenten zijn nu aan zet om alle inzichten en aanbevelingen van het Aanjaagteam te vertalen naar lokale en regionale plannen van aanpak. Deze moeten in de zomer van 2016 klaar zijn. Het Landelijk Platform GGz vindt het zorgwekkend dat in veel gemeenten cliënten- en familieorganisaties nog niet aan tafel zitten.
De koepelorganisatie is blij dat het aanjaagteam concrete aanbevelingen doet om problemen rond onverzekerdheid en eigen risico aan te pakken. Maar het Landelijk Platform GGz is van mening dat het eigen risico voor bemoeizorg moet worden afgeschaft. Mensen met verward gedrag zijn soms heel moeilijk ertoe te bewegen om zorg te accepteren. Wanneer zij vervolgens voor die zorg een eigen risico moeten betalen, weigeren zij soms om in therapie te gaan, of medicijnen in te nemen. Ook willen zij die hulpverlener in sommige gevallen niet eens te woord staan, omdat ze de hulp niet kunnen betalen. Het Landelijk Platform GGz steunt de voorstellen van het Aanjaagteam voor toegang tot zorg voor onverzekerden.
©Nationale Zorggids
