Sommige zorgmedewerkers zeggen hun vaste baan op wegens racisme, stelt onderzoeker Saskia Duijs in het NRC. De reden daarvan blijft onderbelicht. Racisme wordt niet altijd erkend, of zelfs ontkend. Helaas komt deze uitkomst niet als een verrassing.
Een patiënt die niet door jou aangeraakt wil worden vanwege je huidskleur. Een cliënt die je deskundigheid in twijfel trekt omdat je een hoofddoek draagt. Hoe ga je als zorgverlener om met discriminatie en vooroordelen? En wat kunnen leidinggevenden doen om het racisme aan te pakken?
Helaas komen de resultaten van het onderzoek van Duijs niet als een verrassing. Eerder deed het Kennisplatform Inclusief Samenleven onderzoek naar racisme dat zorgmedewerkers ervaren vanuit cliënten. Dat bleek niet mis. Zo wordt de deskundigheid van medewerkers in twijfel getrokken en als cliënten of patiënten zich openlijk racistisch gedragen dan is er vaak niemand die er iets van zegt. Dat is zeer pijnlijk. Een stevige aanpak van racisme in de zorg is hard nodig. Tot nu toe gebeurt er nog weinig op dit vlak.
De norm
Uit onderzoek blijkt echter dat mensen minder discrimineren wanneer ze merken dat dit niet de norm is. Ook is het van belang dat de aanpak van racisme onderdeel wordt van de competenties van leidinggevenden in de zorg. Ze moeten racisme kunnen herkennen en erkennen en kunnen ingrijpen.
Bij de werving van nieuwe leidinggevenden is het aan te raden om deze anti-racisme-competenties mee te nemen. Uiteraard moeten ook medewerkers getraind worden. Kansrijk zijn bijvoorbeeld bystander-trainingen waarin teamleden oefenen met reageren op racistisch of anderzijds discriminerend gedrag. Tot slot moet het thema verankerd worden in de opleidingen van zorgmedewerkers. In het bijzonder van degene die opgeleid worden tot een meer leidinggevende rol.
Door: Nationale Zorggids
