De IGZ vindt dat de verantwoordelijkheid voor het functioneren ligt bij de zorgprofessionals zelf, hun collega’s en bij het bestuur van een zorginstelling. Met de Staat van de Gezondheidszorg 2013 geeft de IGZ een signaal af dat er sturing nodig is op functioneren in ziekenhuizen, verpleeghuizen, huisartspraktijken en andere zorginstellingen.

Eenmanspraktijk
Ook zorgverleners die alleen werken, moeten hun competenties voortdurend verbeteren en deelnemen aan intercollegiale toetsing. Wanneer een zorgprofessional in een eenmanspraktijk minder goed gaat functioneren, hebben collega’s wel degelijk een verantwoordelijkheid om in actie te komen, onafhankelijk van de vorm waarin de samenwerking plaatsvindt.

Cultuur
Bij sturen op functioneren gaat het niet alleen om procedures en systemen, maar ook om cultuur. De IGZ ziet bij een melding over disfunctioneren vaak dat collega’s vaak al veel eerder signalen ontvangen dat een medewerker of afdeling niet goed draait. Als instellingen of collega’s zelf niet tijdig ingrijpen, staan patiënten onnodig bloot aan risico’s en krijgt een zorgverlener ook niet de kans om het functioneren te verbeteren. Zorgmedewerkers moeten elkaar veilig kunnen aanspreken op gedrag.

Leren
Elkaar aanspreken binnen de zorg draagt bij aan de mogelijkheid om voortdurend te leren en verbeteren. De IGZ vindt het belangrijk dat een instelling of zorgprofessional het vermogen heeft om te leren. Hierbij kunnen functioneringsgesprekken, visitaties en andere audits helpen. Als blijkt dat individuele of groepen beroepsbeoefenaren achterblijven, dan is gerichte verbetering nodig. Als deze verbetering achterwege blijft, moet het bestuur optreden om de patiëntveiligheid te borgen. De IGZ ziet erop toe dat besturen deze verantwoordelijkheid nemen.

© Nationale Zorggids