“Negentig procent van onze afspraken gaat online”, aldus Visser. Misschien voorstelbaar voor een praktijk met alleen jonge patiënten, maar Visser heeft ook een digitale praktijk opgezet in Broekepolder met een gemengde populatie. “Daar  wordt 70 procent van de afspraken online gemaakt.” “Bij ons doet de assistente op maandagochtend iets anders dan alleen maar telefoontjes aannemen.”

 

En patiënten komen amper met ‘flutklachten’. Deels dankzij de drempel met een link naar de website van De Thuisarts, waar patiënten kunnen kijken of en hoe ze zelf hun klacht kunnen oplossen, maar volgens Goedhart ook omdat patiënte heel goed weten wanneer de huisarts nodig is. “We krijgen vrijwel geen foute boekingen. En omdat patiënten altijd moeten aangeven wat hun klacht is, ziet de assistente de gekke dingen.” De patiënten kunnen afspraken maken met de verschillende zorgverleners in de praktijk;  assistente, praktijkondersteuner, huisarts en dan ook kiezen welke arts ze willen zien. En ook daar weten patiënten heel goed bij wie ze moeten zijn, aldus Goedhart. Door een aantal afspraken te blokkeren, blijft er ruimte voor telefonische aanvragen. Volgens Visser heeft online afspreken meerwaarde boven e-mail. “Mailaanvragen moet je alsnog beantwoorden en zelf inboeken. De online agenda is koppelbaar met het HIS.”

 

Ook het verstrekken van gezondheidsinformatie aan patiënten gebeurt in de praktijk van Visser en Goedhart digitaal via MijnDigitaleHuisarts, een persoonlijk website voor iedere patiënt. Visser: “Dat patiënten een EPD willen inzien, is een mythe. Patënten zijn daar absoluut niet in geïnteresseerd. Wij maken een didactisch patiëntendossier, een DPD. Dat is een persoonlijk zorgdossier over telkens één zorgvraag, met in begrijpelijke taal de informatie die in het EPD staat, bestaande informatie uit voorlichtingsmateriaal en een didactische vertaling op maat gemaakt. In een consult kan je eindeloos vertellen over een operatie, maar patiënten snappen er op dat moment niks van. Zo bied je de patiënt meer service, maakt een kwaliteitsslag en helpt hen bij de googlemanie.” Beveiliging gebeurt middels een biometrische pas en Visser merkt dat het bijhouden van de informatie voor deze service niet veel extra werk kost. “De praktijk leert dat verpleegkundigen en praktijkondersteuners dit heel leuk werk vinden en het van de huisarts overnemen.”

 

Een voorbeeld van een digitale poli is hier te vinden.