Normal_2755

De onderhandelingen over een nieuwe cao voor de ruim 100.000 werknemers in de sociale werkvoorziening zijn 29 april gestrand.

Vakbond Abvakabo FNV concludeerde tijdens cao-overleg in Utrecht dat de werkgevers na maanden vruchteloos onderhandelen ook nu weer geen bod gingen doen. Verder onderhandelen is daarmee zinloos geworden. De bond gaat zijn leden raadplegen over de te voeren acties.

Het cao-overleg werd onderbroken door een twintigtal medewerkers van sociale werkplaatsen die hun ongenoegen over de positie van de werkgevers uitten. "Ze beloofden ons na een jaar stilstand met een voorstel te komen waarin, net als bij ieder ander, loonsverhoging zat. Waar moet ik anders mijn huurverhoging van betalen?", aldus Harry van Hoorn, werkzaam bij een sociale werkvoorziening in Den Bosch. "We werken ervoor, dus horen ook wij fatsoenlijk betaald te worden"

De onderhandelaar namens de werkgevers, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zegt geen bod te kunnen doen vanwege de onzekere politieke situatie. Dit als gevolg van een Bestuursakkoord met het Rijk waarover door de gemeenten nog moet worden gestemd. Het vorige week gesloten principeakkoord regelt onder andere de overdracht van de verantwoordelijkheid voor de sociale werkvoorzieningen van Rijk naar gemeente. Deze overdracht gaat gepaard met drastische bezuinigingen. Tegelijkertijd is een aantal gemeenten, waaronder de G4, een juridische procedure tegen de rijksoverheid gestart vanwege reeds lopende bezuinigingen op de SW, zoals het uitblijven van loon- en prijscompensatie. Betreffende gemeenten zijn daardoor financieel onvoldoende in staat om aan hun verplichtingen richting de sociale werkvoorzieningen te voldoen.

Abvakabo FNV-bestuurder José Meijer vindt de boosheid binnen de SW volkomen begrijpelijk. "De VNG kan ons niet langer aan het lijntje houden met het argument dat het Bestuursakkoord zoveel onzekerheid geeft. Bij dat akkoord zijn ze immers zelf betrokken geweest", zegt Meijer. "Maar laten we niet vergeten dat het kabinet de echte boosdoener in deze treurige situatie is. Die stort bezuinigingen van honderden miljoenen uit over de hoofden van deze kwetsbare groep mensen. Die legitimeert onderbetaling, waarmee arbeidsgehandicapten tweederangsburgers worden. En die wil 70.000 arbeidsgehandicapten uit de beschutting van de SW de commerciële arbeidsmarkt opjagen, zonder fatsoenlijke begeleiding, maar met levensgroot risico op falen. En dan zit je als arbeidsgehandicapte, die net als iedereen gewoon wil werken, zomaar ineens achter de geraniums."