Het gaat niet om informatie van alle patiënten, benadrukt klinisch geneticus Marjolein Kriek. “Het is eigenlijk een extra service voor patiënten wiens dna we vanwege een andere reden in kaart brengen.” Denk bijvoorbeeld aan kinderen met een ontwikkelingsachterstand en hun ouders. “Bij deze patiënten testen we heel veel genen, waaronder ook genen die te maken hebben met hoe medicijnen worden afgebroken in het lichaam. Eerst deden we niks met die informatie, en dat was eigenlijk zonde.”

Door een succesvolle samenwerking tussen de afdelingen Klinische Genetica, Klinische Farmacie en Toxicologie en het Laboratorium voor Diagnostische Genoomanalyse komen de gegevens over genen die belangrijk zijn voor medicijngebruik nu automatisch in de computersystemen van artsen en apothekers in het ziekenhuis terecht.

Een grote vooruitgang, aldus ziekenhuisapotheker Jesse Swen. “We koppelen de genetische gegevens aan de adviezen die we al klaar hadden liggen. Op die manier krijgt een arts een pop-up in het scherm als bij een bepaalde patiënt iets moet worden aangepast.” Zo’n aanpassing kan van alles zijn. Swen: “Het kan zijn dat je een bepaald antidepressivum langzamer dan gemiddeld afbreekt je in lichaam. De dosis moet dan omlaag om bijwerkingen te voorkomen.” 

Zulke aanpassingen zijn geen zeldzaamheid, vertelt Swen. “We hebben gezien dat 95 procent van de Nederlanders een variant heeft in een van de genen waarvan we weten dat ze betrokken zijn bij verwerking van medicijnen in het lichaam. En stel, we hadden de farmacogenetische informatie van alle Nederlanders, dan hadden dit jaar 200.000 medicijnrecepten aangepast moeten worden.” 

Swen is enthousiast, maar houdt toch nog een slag om de arm. “Medicijngebruik aanpassen op basis van beschikbare genetische gegevens is een goede eerste stap. Maar voordat we iedereen die begint met een geneesmiddel gaan testen, moet met onderzoek worden aangetoond dat die aanpassing ook daadwerkelijk leidt tot minder bijwerkingen.”  

Door: Redactie Nationale Zorggids