Mensen met een ongeneeslijke ziekte zijn erbij gebaat als tijdig met hen wordt besproken wat hun wensen zijn voor de toekomstige zorg en behandelingen. Zo kan worden voorkomen dat zij behandelingen krijgen die zij eigenlijk niet hadden gewild. Dat meldt het Erasmus MC.
Advance care planning (ACP) is een proces waarbij de patiënt met de naasten en de behandelend arts zijn doelen en voorkeuren voor toekomstige zorg en behandeling bespreekt. Eventueel kunnen die worden vastgelegd in een wilsverklaring, vooruitlopend op het moment dat de patiënt zelf niet meer in staat is om beslissingen te nemen.
ACP is belangrijk omdat mensen soms zorg en behandelingen ontvangen die zij eigenlijk niet meer hadden gewild, zoals reanimatie of een acute ziekenhuisopname in de laatste levensfase. Deze beslissingen worden vaak in situaties genomen waarin de patiënt niet zelf meer kan beslissen of waarin beslissingen heel snel moeten worden genomen.
Tijdig nadenken en spreken met naasten en zorgverleners over wat men zou willen in dergelijke omstandigheden, vergroot de kans dat de wensen en voorkeuren van de patiënt meegenomen kunnen worden in de besluitvorming. ACP maakt het ook gemakkelijker voor naasten om samen met de hulpverleners goede beslissingen te nemen, wanneer de patiënt dat zelf niet meer kan.
Er is nog veel onduidelijkheid over wat ACP precies is en hoe ACP in de praktijk vormgegeven moet worden. Is ACP voor iedereen geschikt? Waar moet precies over gesproken worden? Op welk moment? En wiens verantwoordelijkheid is ACP eigenlijk? Op basis van de kennis en opvattingen van meer dan honderd experts op het gebied van ACP uit veertien landen hebben onderzoekers hier aanbevelingen voor gedaan.
Aanbevolen wordt bijvoorbeeld dat het gesprek over de toekomstige zorg en behandelingen moet worden afgestemd op de mate waarin een patiënt eraan toe is om hierover na te denken. Bovendien stellen de onderzoekers vast dat ACP een dynamisch proces is. Al vroeg in het ziekteproces, zodra de patiënt dat wil, kan worden gestart met de gesprekken.
Ook is het van belang dat de gesprekken en de wilsverklaring worden ‘geactualiseerd’ wanneer de patiënt zieker wordt, en dat de patiënt deze deelt met de behandelaar en naasten. De wensen voor zorg en behandelingen kunnen immers veranderen of specifieker worden.
Door: Redactie Nationale Zorggids
