Sinds 1 januari 2020 hebben verpleeghuizen te maken met het opendeurenbeleid. Ze mogen iemands vrijheid alleen beperken als er geen andere optie is. Dit ligt allemaal vastgelegd in de Wet zorg en dwang (Wzd). Een flinke uitdaging, want hoe kunnen ouderen met dementie of andere psychische kwetsbaarheden zich vrij bewegen, zonder dat ze in gevaar komen? In Zeeland hebben ze daar een oplossing voor gevonden: de leefcirkel en bijbehorende technologie. Dit meldt PZC.
Bij Zorggroep Ter Weel en SVRZ werken ze met leefcirkels, waarbij per bewoner wordt afgesproken wie zich waar vrij kan bewegen. Zo kunnen bewoners in de zorgcentra van Ter Weel overal komen waar het voor hen veilig is. Tegelijkertijd betekent dit wel dat ze nooit in de kantoren, het washok, technische ruimtes of de centrale keuken mogen komen. Dit is geregeld met polsbandjes die de bewoners dragen en sensoren die bij deuren hangen. In nieuwste zorgcentrum van Ter Weel in Oost-Souburg werken ze ook met gezichtsherkenning in combinatie met polsbandjes.
Ook in SVRZ werken ze met polsbandjes en bakens die signalen van deze bandjes opvangen. De organisaties proberen bewoners richting natuurlijke looproutes te bewegen, zodat zij uiteindelijk ook zelf weten waar ze terechtkunnen en waar niet.
Cultuuromslag
Het opendeurenbeleid gaat echter niet enkel om techniek. Er is ook een flinke cultuuromslag nodig geweest voor zorgverleners en familieleden van bewoners, zegt programmamanager Edwin de Vries van SVRZ. “Alles draait om de veiligheid van onze cliënten. Ze zijn niet voor niets in een beschermende omgeving geplaatst. Voor de familie is daar vaak een moeilijke en onzekere periode aan vooraf gegaan. En opeens ga je van gesloten - lees: beschermd - naar ‘open, tenzij’.”
Lees ook: Het opendeurenbeleid in de praktijk: 'Zelf mogen beslissen is zo’n groot goed'
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
