In heel Nederland is de lof voor zorgverleners in de frontlinie groot. Artsen en verpleegkundigen die op de intensive care werken, verschijnen vaak in de media. En terecht. Ze loodsen ons door de coronacrisis heen. Maar hoe gaat het eigenlijk met de zorgverleners met minder mediagenieke beroepen? De mantelzorgers bijvoorbeeld? Of de schoonmakers en gehandicaptenverzorgers? Wij interviewden drie zorgverleners buiten de frontlinie.
Marc Strolenberg is logistiek medewerker in het LUMC. Hij vervoert patiënten van de ene naar de andere afdeling. De afgelopen maanden heeft hij veel coronapatiënten vervoerd. Maar nu de reguliere zorg weer op gang komt, is het drukker dan tijdens het hoogtepunt van de coronacrisis. “Het duurde drie kwartier om een coronapatiënt te vervoeren, een ‘normale’ patiënt kost maar een kwartier.”
Mantelzorger Margreet van der Voort ervaart een ander soort druk, nu haar moeder opgenomen is in het ziekenhuis. “Van zorgen maken voor, ga je naar zorgen maken over. Ik weet niet wat zwaarder is.” Kraamverzorgster Marleen van Kooten is vooral alerter geworden. “Als ik weet dat een aanraking niet per se nodig is, doe ik het niet.”
Door: Nationale Zorggids
