Vereniging Humanitas kent een rijke historie van er zijn voor mensen die zich in een achtergestelde positie bevinden. Zo ving Humanitas kort na de Tweede Wereldoorlog in Villa Heideheuvel liefdevol kinderen van NSB-ouders op. Maar Humanitas was er in de loop der jaren ook voor Indische repatrianten, Sinti en Roma, buitenlandse werknemers, transseksuelen en mensen met genderdysforie. En nu staat de vereniging klaar voor mensen die door de coronacrisis in de problemen komen.  

 

De eerste afdeling werd opgericht in Utrecht, direct gevolgd door Amsterdam en Rotterdam. Begin 1946 telde Humanitas 23 afdelingen en op 1 januari 1947 waren dat er 36. Vandaag de dag zijn er 84 afdelingen, verspreid over het hele land. 

 

Humanitas is er voor iedereen die wat hulp kan gebruiken en kijkt ook naar de toekomst. De organisatie verwacht door de coronacrisis een grote toename in het aantal hulpvragen. Bijvoorbeeld van mensen die hun baan zijn kwijt geraakt of hun opdrachten hebben zien verdampen en daardoor in  financiële problemen komen.

 

Maar ook de Humanitas-projecten voor opvoedondersteuning voorspellen dat er in de (nabije) toekomst in toenemende mate een beroep op de vrijwilligers gedaan zal worden. Door de onzekerheden in de samenleving, kunnen de spanningen in een gezin behoorlijk oplopen. En wie zich al eenzaam voelde, zal nu verder in een isolement zijn gekomen. Voor al deze mensen wil Humanitas er zijn. Betrouwbaar, duurzaam en vanuit gelijkwaardigheid. 

 

75 jaar geleden, na de oprichting op 31 mei 1945, hielp Humanitas Nederlanders om na de ingrijpende oorlogsjaren de draad weer op te pakken. En ook nu is iedereen bij Humanitas hard aan het werk om mensen tijdens deze crisis bij te staan en klaar te zijn voor iedereen die na de coronacrisis bij ons aanklopt.